Fougasse

Hier heb ik al een hele tijd met een schuin oog naar gekeken.

Het zag er direct al lekker uit toen ik het boek voor het eerst doorbladerde en dan trekt het al gauw om te gaan maken maar ja, dat was er nog niet direct van gekomen, nu dus wel!

De fougasse is een soort van Frans zusje van de Italiaanse focaccia maar dan in een leuke vorm waar je zo de stukken vanaf kunt (wilt) scheuren.

De fougasse is iets minder dik dan de focaccia en de korst is wat krokanter.

Hieruit blijkt maar weer dat de Italianen niet de enige zijn die zoiets kunnen produceren, al zijn zij er meestal van overtuigd dat hun eigen baksels het lekkerst en de beste zijn.

Maar eerlijk is eerlijk, ze kunnen beter lekker eten maken dan treinen !

Deze komt ook weer uit het boek 'Bakken' van Paul Hollywood.

De basis is een luchtig witbrood waarvan de bovenzijde is bedekt met een kruidenlaag.

Het is vrij simpel en redelijk snel te maken.

We vonden het een heerlijk brood wat zeker vaker gebakken gaat worden.

Ingrediënten:

250 g tarwebloem (plus wat extra om te bestuiven).

5 g zout.

5 g gedroogde gist.

190 g koud water.

1 el olijfolie (plus wat extra voor de bovenkant).

Eventueel fijne griesmeel om te bestrooien.

Om af te maken:

Olijfolie om te besprenkelen.

Gedroogde oregano (of Italiaanse kruidenmix, vonden wij erg lekker). 

Bereidingswijze:

Doe de bloem in een mengkom, het zout aan de ene kant en de gist aan de andere kant. Voeg vervolgens de olijfolie en driekwart van het water toe.

Kneed deze massa ongeveer 5-8 minuten met de hand of de machine, eerst langzaam en vervolgens als het deeg goed door elkaar is gemengd, op middelmatige snelheid.

Voeg nu ook de rest van het water toe. Dit kan iets meer of minder zijn, afhankelijk van het soort meel.

Ik heb het dus met de machine gedaan wat ook prima kan en lekker makkelijk is.

Ga door tot het deeg zacht en glad wordt, het blijft echter redelijk nat.

Doe het deeg in een licht met olie ingevette vierkante bak van 2 a 3L en dek het af met een stuk plastic folie of vochtige theedoek.

Laat het deeg nu ongeveer 1 uur rijzen op kamertemperatuur.

Ik heb het 1 uur gedaan, in ieder geval tot het deeg ongeveer in volume is verdubbeld. Hangt een beetje van de temperatuur af, hoe warmer des te korter de rijstijd.

Haal het deeg, wanneer het genoeg is gerezen, uit de bak en stort het op een bebloemd werkblad. Ga voorzichtig om met het deeg zodat er voldoende lucht in blijft om het luchtig te houden.

Strooi ook wat bloem en of griesmeel op de bovenkant en druk het deeg voorzichtig met je vingers in een grote ovaal.

Leg deze plakkaat nu voorzichtig op een bakplaat met bakpapier of bakmatje.

Maak nu een aantal gleuven in het deeg m.b.v. een pizzasnijder, een beetje het idee van een blad met nerven. In het midden 2 verticale sneden onder elkaar en links en rechts daarvan 3 diagonale sneden.

Duw vervolgens de sneden een beetje open zodat er gaten ontstaan.

Doe het bakblik voorzichtig in een plastic zak en laat het ongeveer 20 min. narijzen op kamertemperatuur. Verwarm intussen de oven voor op 220°C.

Besprenkel na het rijzen de bovenzijde van het deeg met olijfolie, het boek heeft het over een plantenspuit maar dat vind ik nog een heel gedoe dus ik heb de olie er voorzichtig op gedruppeld en met een kwastje uitgesmeerd.

Bestrooi de bovenzijde nu royaal met de kruiden (dit vanwege de eerdere ervaring met het knoflookbrood), volgens het boek oregano maar je mag ook een andere kruid of kruidenmengsel gebruiken wat je lekker vind.

Zet de bakplaat in de oven en bak het 15-20 minuten tot de fougasse mooi lichtbruin kleurt en hol klinkt wanneer je op de onderzijde klopt. Laat deze na afloop afkoelen op een rooster. Eet binnen een paar uur na het bakken !

Heerlijk bij soep, salade of dip (extra vergine olijfolie met balsamicoazijn 3:1) of zomaar tussendoor voor de lekkere trek.

Eet smakelijk.

Quinoaburgers met courgette, maïs en feta

Weer een recept met courgette, het is al bijna net zo erg als pompoen.

We kunnen het redelijk be-eten, vooral niet te groot laten worden, dat is de eerste winst.

Burgers met courgette maak ik al jaren, ooit op het idee gebracht door een Poolse jongen. Die wilde maar wat graag de courgettes hebben, hij maakt er van alles mee, onder andere burgers. Kabaczek noemde hij de courgette, sindsdien heet een courgette bij ons ook kabaczek.

Nu een recept waar ook quinoa in zit, dat maakt het eigenlijk nog lekkerder, en supergezond. We eten niet zo vaak quinoa, heb het wel altijd in huis maar het zit nog niet in mijn systeem. Dit recept is in ieder geval een blijvertje, van Evert mocht ik wel een hele vriezer(lade) vol maken.

Het recept komt uit het boek Zomer van Yvette van Boven, daar heten ze quinoa patties.

Ingrediënten:

175 g gekookte quinoa

2 eieren, losgeklopt

bosje bieslook, fijngehakt

bosje peterselie, fijngehakt

1 kleine courgette, grof geraspt

120 g maïskorrels, vers of uit pot

1 klein sjalotje, fijngehakt

1 teen knoflook, fijngehakt

1 tl paprikapoeder

snufje cayennepeper of chilivlokken

snuf zout

½ tl bakpoeder

75 g paneermeel

75 g feta, verkruimeld

olijfolie om te frituren

Bereidingswijze:

Doe de quinoa in een kom en meng er de eieren, bieslook, peterselie, courgette, maïskorrels, sjalotje, knoflook, paprikapoeder en cayennepeper door.

Voeg het bakpoeder en paneermeel toe, meng het goed en laat het een paar minuten staan, zodat de paneermeel een deel van het vocht kan absorberen.

Meng er als laatste de feta door.

Maak met behulp van twee lepels of ijstang bolletjes van het mengsel. Je kunt ze wat ovaal rollen, rond laten of plat drukken. Ik heb er een soort van burgertjes van gemaakt.

Verhit een laagje olie in een koekenpan en bak ze in een paar minuten rondom mooi bruin.

Haal uit de pan en leg op keukenpapier, bak ze zo allemaal.

Lekker als hapje of bij de warme maaltijd.

Geroosterde aubergine met citroen en ui

We hebben aubergines in de kas, je eigen aubergines, wie had dat een jaar of wat geleden gedacht, ik in ieder geval niet.

Zo leuk hoe zo'n vruchtje groeit, eerst een mooie lila bloem en al heel snel een ieniemienie auberginetje. Gelijk al in die prachtige kleur.

En dat groeit dan uit tot een redelijk volwaardige aubergine waar je wat lekkers mee kunt maken.

Het ziet er op de foto misschien niet zo lekker uit maar dat was het wel. Het recept komt uit Jeruzalem het derde boek van Yotam Ottolenghi en Sami Tamimi. Een boek waar ik nog niet zoveel uit gemaakt heb maar waar genoeg lekkere recepten instaan. Het lijkt wel als ik eenmaal uit een boek kook dat ik dan in dat boek blijf hangen.

Nu dus deze geroosterde aubergine met gefruite ui en gehakte citroen. Onze eigen aubergines zijn niet zo heel groot daarom heb ik er vier gemaakt en dat ging met zijn tweetjes schoon op. Ze hadden, omdat ze niet zo groot waren, ook iets korter in de oven gemogen.....

In het recept wordt feta gebruikt, ik dacht dat er nog wel een pakje in de koelkast lag, maar nee, daarom heb ik heb geitenkaas gebruikt, ook lekker maar feta blijft wat steviger.

Erbij hadden we lekker zuurdesembrood.

Ingrediënten:

2 grote aubergines, overlangs doorgesneden met het steeltje er nog aan

1.5 dl olijfolie

4 uien, ca. 550 gram gepeld en in dunne ringen

1 ½ groene chilipeper, zonder zaden fijngehakt

1 ½ tl gemalen komijn

1 tl sumak

50 g feta of eventueel geitenkaas, in flinke stukken

1 middelgrote citroen

1 teen knoflook, fijngewreven

zout en zwarte peper

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 220 °C.

Kerf een ruitpatroon in de snijkant van de aubergines. Bestrijk met 1 dl van de olijfolie, ik dacht dat dit veel te veel was maar ik heb het toch helemaal opgemaakt.

Leg de aubergines met de snijkant naar boven in een braadslee en rooster ze ca. 45 minuten in de oven tot het vruchtvlees goudbruin en volledig gaar is.

Om het uitdrogen van de aubergines te voorkomen, kun je het beste een ondiep schaaltje onder in de oven zetten om wat stoom te creëren.

Verwarm ondertussen de overgebleven olijfolie in een grote koekenpan of hapjespan op hoog vuur. Doe de uienringen erin met een halve tl zout en fruit ze onder regelmatig omscheppen ca. 8 minuten.

Een deel van de uien mag echt donker en krokant zijn.

Doe ongeveer ⅔ van de chilipeper, sumak en gemalen komijn bij de uien en fruit nog 2 minuten.

Doe de feta erbij en bak alles voorzichtig nog een minuut. Haal de pan van het vuur.

Snijd met een scherp mes de boven- en onderkant van de citroen. Zet de citroen met een platte kant op een snijplank en snij met een scherp mes de schil met het witte van de citroen.

Snijd nu de partjes tussen de vliezen vandaan, vang het citroensap op en knijp het overblijfsel van de citroen ook goed uit (boven een kom). Snijd het vruchtvlees klein en doe het samen met de overgebleven groene chilipeper en knoflook in de kom met het citroensap.

Haal de aubergines uit de oven, leg de helften op een schaal en schep  het citroenmengsel op het vruchtvlees. Verwarm de uien een beetje en verdeel deze over de aubergines. Serveer warm of op kamertemperatuur. 

Koffie- walnotentaart

Het eerste recept uit het boek: De kunst van het bakken van Delia Smith. De koffie- walnotentaart, en dat terwijl we helemaal geen koffie drinken. Ik ben nooit een koffiedrinker geweest, heb bij mijn ouders thuis zelfs nog nóóit koffie gedronken. Evert dronk voorheen wel koffie maar is daar jaren geleden ook mee gestopt, we zijn meer van de thee en dan het liefst kruidenthee.

En dan is de eerste taart uit het boek een koffie- walnotentaart.... 
Het is dus niet zo dat ik het niet lust, vind het zelfs wel lekker maar dan met alles erop en eraan. Mokka vinden we ook allebei lekker dus deze taart moest wel een succes worden.

En dat is ie, heerlijk, helemaal met de mascarpone ertussen en erop.

Het recept is voor twee vormen van ø 18 cm, die hebben we niet, ik heb het recept iets aangepast voor een vorm van ø 20 cm. Als je twee vormen hebt kun je het beslag verdelen, ik heb het in één vorm gebakken en de taart later overlangs doorgesneden, ging prima.

Ik zou nog wel eens twee vormen van ø 18 cm willen hebben maar die zijn hier moeilijk te vinden. Je kunt ze wel in Engeland bestellen, je kunt zelfs een hele set met bakvormen bestellen die perfect bij dit boek passen. Ja, laat Delia Smith maar lopen, die speelt daar weer goed op in. Ik ga daar eerst nog eens een paar nachtjes over slapen.....

Ingrediënten voor de cake:

175 g zelfrijzend bakmeel

1.5 tl bakpoeder

175 g zachte boter

3 eieren

175 g rietsuiker

1.5 volle el instant-espressokoffie

50 g walnoten, fijn gehakt

Voor de vulling en topping:

325 g mascarpone (of meer...)
1.5 volle el instant-espressokoffie

1.5 el fijne rietsuiker

2-3 el melk

1 of twee bakvormen ø20 cm, ingevet

10 halve walnoten

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Zeef de bloem en het bakpoeder boven een grote kom. Doe de boter, eieren, suiker en instant-espressokoffie erbij en mix alles ongeveer 1 minuut met een handmixer tot een gladde romige massa. Het kan ook in een staande mixer maar dit gaat net zo makkelijk. Spatel er de fijngehakte walnoten door.

Doe het beslag in de vorm of verdeel het over twee vormen, strijk de bovenkant vlak.

Zet de vorm(en) in het midden van de oven en bak als je twee vormen hebt ca. 30 minuten, heb je het beslag in één vorm dan duurt het wel 40 minuten.

Controleer het aan het einde van de baktijd door met een satéprikker in het midden van de taart te prikken. Deze moet er schoon uitkomen, is dit niet het geval, bak dan langer.

Haal de cake uit de oven, laat even afkoelen, zodat de randen mooi los komen. Stort de cake uit de vorm en laat op een rooster verder afkoelen.

Maak de vulling als de cake afkoelt.

Meng in een kom de mascarpone, instant-espressokoffie en de suiker met 2 el melk. Het moet een gladde smeerbaren massa worden. Voeg als het niet goed smeerbaar is nog wat extra melk toe.

Als de cake goed is afgekoeld moet je deze als je één vorm hebt gebruikt overlangs doorsnijden zodat je twee cakes krijgt.

Verdeel de helft van het mascarponemengsel over de bodem en leg de andere helft hierop. Bestrijk de bovenkant met de rest van het mengsel. Dit hoeft niet heel netjes, mag wel wat golvend.

Verdeel als laatste de halvel walnoten in een cirkel lang de rand van de taart.

Nu is de cake in een heerlijke koffie-walnotentaart veranderd!

Tomatensaus uit de oven

Het is niet te geloven, het lijkt wel herfst. Het is op de dag af, onze vakantie is voorbij en het weer slaat om. Vorige week is het 'normale' leven weer begonnen.....

De wekker gaat weer vroeg, de broodtrommel moet weer gevuld, wel weer even wennen.

Net als het weer, zo loop je nog op blote voeten en zo kunnen de geitenwollen sokken weer aan.

We hebben prachtig weer gehad en dat is in de kas goed te zien, de opbrengst is super.

Veel tomaten, komkommers, paprika's en aubergine's als nooit tevoren. Ook de eerste pepers zijn rood gekleurd.

We eten er volop uit, maar nu is het ook de tijd om aan de winter te denken, soep en saus.

Soep van de courgettes en saus van de tomaten en of paprika's.

De tomatensaus maak ik altijd in de oven, makkelijk en erg lekker. We vriezen het in porties in voor door de pasta en op de pizza. 

Lekkere zonnige tomatensaus voor een koude winterdag..... 

Ingrediënten:

rijpe tomaten, zoveel als je hebt

paar tenen knoflook, in de schil

paar takjes tijm

olijfolie

zout en peper

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Was de tomaten en snijd de grote in kwarten en de kleinere door de helft.

Leg de tomaten met de snijkant naar boven in een braadslee, doe de knoflook (ongepeld) er tussen.

Haal de blaadjes van de takjes tijm en verdeel deze over de tomaten.

Sprenkel er wat olijfolie over en bestrooi met peper en zout.

Zet de braadslee ongeveer een uur in de hete oven, tot de tomaten mooi zacht zijn. Hier en daar een donker randje is helemaal niet erg.

Laat afkoelen. Pel de knoflook en doe deze met de tomaten in een blender en maak er een mooie gladde saus van. Het kan ook prima met een staafmixer. Je leest ook wel dat de tomaten ontveld worden en de zaadjes verwijderd, ik doe dat niet, vind dat zonde.

Verdeel de saus over bakjes en vries ze in. 

Lekker je eigen zomerse tomatensaus voor komende winter. 

Je kunt natuurlijk variëren met kruiden als tijm, rozemarijn of basilicum. Ook voeg ik wel eens wat ongepelde sjalotjes toe, die samen met de tomaten in de oven garen. Wel even voor het pureren uit hun jasje halen....

'Gezonde' courgettecake

Vorig jaar rond deze tijd was spannend: Huis, tuin en keukenvertier ging de lucht in.

Het eerste stukje was, om het een beetje feestelijk in te luiden, een courgettetaart. Nu zijn we een jaar verder, heel veel stukjes, nog meer foto's, veel werk maar heel erg leuk.

De lijst met volgers is boven verwachting, regelmatig wordt er een reactie achter gelaten, daar doe je het niet voor, maar leuk is het wel!

Het is voor ons een superleuk naslagwerk. Als ik terug kijk dan denk ik, heb ik dat allemaal gekookt en gebakken....en opgegeten? Eerder schreef ik het altijd op, maar dit spreekt veel meer. Af en toe neemt Evert de pen even over, ook hij is enthousiast, dan heb ik een dagje verlof. Ook is hij het, die het uitvogelt om de bijvoorbeeld de boekenlijst intelligent te maken.

Dat maakt dat we het eigenlijk een beetje samen doen.

Om het toch een beetje te vieren heb ik deze courgettecake gebakken. Ik zag deze voorbij komen op de blog van Marleen 'Eten uit de volkstuin'. Ik heb het recept iets aangepast, de suiker heb ik vervangen door palmbloesemsuiker, minder slecht dan 'gewone' suiker. Dat maakt dat ik het een 'Gezonde' courgettecake noem.

Een heerlijke cake bij een kopje koffie of thee, of als extraatje mee in de broodtrommel naar het werk. En ook niet onbelangrijk, er is weer een courgette op ;-)

Ingrediënten:

225 gram dadels, ontpit en grof gehakt

300 gram bloem

1,5 theelepel bakpoeder

1 theelepel kardemompoeder

snufje zout

2 eieren

80 gram palmbloesemsuiker

125 ml zonnebloemolie

200 g courgette, grof geraspt

80 gram walnoten, grof gehakt

Cakeblik, ingevet

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 180 °C.

Wel de dadels een minuut of 10 in heet water, giet ze af en laat goed uitlekken.

Meng de bloem, bakpoeder, kardemom en het zout goed door elkaar.

Klop de eieren met de suiker schuimig.

Meng er de courgette en de olie door en spatel het bloemmengsel erdoor

Schep als laatste de walnoten en dadels erdoor en giet het mengsel in het cakeblik.

Bak de cake in het midden van de oven tot deze gaar is, bij mij was dat na een uur en 15 minuten. Controleer het na een uur, prik met een satéprikker in de cake, als deze er schoon uitkomt is de cake gaar, laat hem anders nog een 10-15 minuten bakken.

Courgetteballetjes in 'currysaus'

Het is op dit moment geen komkommertijd maar courgettetijd.....

Gelukkig kun je van alles met courgette, zoet, hartig, rauw, geroosterd, gestoofd, op zuur.

Ik probeer ze op tijd te oogsten, niet van die mega courgettes maar mooie kleintjes, die zijn ook veel smakelijker. De grote jongens gaan in de soep en in het zuur, de kleintjes gaan voor alle andere gerechten.

Dit is ook weer een heerlijk recept, een soort van curry met courgette-'gehaktballetjes'. Het is ook net echt als je de balletjes hebt gebakken, Evert had eerst niet eens door dat het vegetarische was.

In het recept staat al dat het tijdrovend is, dat klopt vrij aardig,  je bent er wel even mee zoet. Ik haalde er 22 balletjes uit, dat is voor zijn tweeën voor twee keer. Wat over is ligt in de vriezer, volgende keer ben ik dus zo klaar.

Het recept komt uit: Eten met  familie en vrienden van Sarah Raven.

Ingrediënten voor ca. 20 balletjes: 

3 kleine courgettes, ca. 500 gram

½ tl zout

1 middelgrote ui, fijngesnipperd

scheutje olijfolie

1 pittige groene Spaanse peper, fijngesneden

1 tl geschilde en fijn geraspte gemberwortel

2 el korianderblad of bladpeterselie, fijngesneden

45 g kikkererwtenmeel

Ingrediënten voor de saus: 

2 middelgrote uien, fijngesneden

2 el olijfolie

½ tl kurkuma

1 tl gemalen komijn

cayennepeper naar smaak

2 tl gemalen korianderzaad

250 g tomaten, ontveld en kleingesneden

250 ml slagroom

½ tl garam masala

zout naar smaak

Bereidingswijze:

Begin met de balletjes.

Rasp de courgette grof en schep deze in een vergiet om met het zout. Laat dit ca. 30 minuten intrekken.

Druk zoveel mogelijk vocht uit de courgette. Dit gaat heel gemakkelijk als je de geraspte courgette in een schone theedoek doet, de punten bij elkaar pakt en dan uitwringt. Vang dit vocht wel op, je hebt het nodig voor de saus.

Bak de ui circa 5 minuten op laag vuur in de olie tot deze mooi glazig is, maar niet bruin.

Doe de 'droge' courgette in een grote kom en meng er de Spaanse peper, gember, korianderblad of bladpeterselie, gebakken uien door. Strooi het kikkererwtenmeel erover en schep het goed om.

Zet koud weg.

Maak nu de saus.

Bak de uien ca. 7-8 minuten in de olie tot ze mooi bruin kleuren. Voeg de kurkuma, komijn, cayennepeper en het gemalen korianderzaad toe. Laat het even bakken. Schep de tomaten erdoor.

Leng het opgevangen courgettevocht zo nodig met water aan tot 250 ml en voeg dit ook toe.

Breng de saus aan de kook en laat hem 15 minuten zachtjes koken op laag vuur.

Voeg de slagroom en garam masala toe en breng op smaak met zout.

Rol ca. 20 balletjes van het courgettemengsel.

Vul een diepe pan tot een derde met olie en verhit deze tot circa 190 °C.

Frituur de balletjes met een stuk of wat tegelijk tot ze mooi goudbruin zijn. Laat ze uitlekken op keukenpapier. Bak zo alle balletjes.

Voeg de courgetteballetjes aan de saus toe en laat ze hierin 6-7 minuten gaar worden, schep ze regelmatig om in de saus.

Je kunt ze ook in een ondiepe ovenschaal in een voorverwarmde oven op 170 °C gaar laten worden.

  

Pasta met tuinbonen

De tuinbonentijd is al even voorbij, wat we nu eten is uit de vriezer.

Ik heb afgelopen vrijdag de rijpe, zwarte peulen geoogst voor het zaad, die liggen te drogen. Als ze goed droog zijn haal ik de bonen eruit, dit is het zaad voor volgend jaar. Zo kun je je eigen zaden van allerlei groenten oogsten. Ik doe het eigenlijk alleen van bonen, dit is makkelijk omdat deze groot zijn, om nou zaad van sla, andijvie etc. zelf te gaan oogsten.....

Elk jaar als we tuinbonen oogsten zitten er té grote tuinbonen bij, deze zijn te groot om zo te eten maar perfect als je ze dubbel dopt. Ik sorteer de bonen altijd, de kleintjes gaan netjes in bakjes en de grote gaan in een zak.

Voor een recept als dit doe ik een greep in de zak met grote bonen, zo komen deze ook weer van pas.

De boontjes worden dubbel gedopt, dan hou je van die mooie groene boontjes over. Deze zijn heerlijk, het is dus eigenlijk helemaal niet erg als we wat laat zijn met plukken.

Dit recept komt uit het Noord-Hollands Dagblad en is van Janny van der Heijden.

Ingrediënten:

500 g tuinbonen, vers of diepvries

350 g tagliatelle, of een andere pasta

zout en versgemalen peper

rasp van een citroen

2 lente-uitjes, in ringetjes

1 teen knoflook, gesnipperd

olijfolie

klein bosje peterselie, gehakt

takje tijm, de blaadjes

3 takjes basilicum 

stukje kaas, oude of overjarig, Parmezaan kan ook

Bereidingswijze:

Breng een pan met water aan de kook en voeg de tuinbonen toe. Kook deze ca. twee minuten, giet ze af in een vergiet of zeef en spoel ze onder de koude kraan.

Verwijder het grijze velletje van de bonen zodat je de dubbele groene boontjes overhoud.

Kook de pasta in licht gezouten water beetgaar. Giet de pasta af en laat uitlekken.

Doe een scheutje olijfolie in een (hapjes)pan en fruit hierin kort de bosui. Voeg de knoflook, citroenschil, peterselie, tijm en de dubbel gedopte tuinboontjes toe.

Giet er een beetje water bij en laat het zo even sudderen tot de tuinboontjes beetgaar zijn.

Doe de pasta erbij en schep alles goed om.

Knip of scheur de basilicum in stukjes en strooi deze over de pasta.

Rasp of maak mooie schilvers met een dunschiller van de kaas en strooi deze er ook over. Nog een draai aan de pepermolen en we kunnen aan tafel.

Knoflookbrood met oregano

Het ziet er op de foto heerlijk uit, het knoflookbrood in het boek 'Bakken' van Paul Hollywood.

We zijn beide gek op lekker brood en knoflook dus dat is bij voorbaat al een geslaagde combinatie. Lekker om b.v. te gebruiken bij soep, bbq of groenten…

Voor omstanders vaak minder prettig vanwege de knoflookdampen die nog een hele tijd om je heen hangen.

Ook hebben we net een lading verse knoflookbollen geoogst uit de moestuin, die nu liggen te drogen in het zonnetje. Dus, al met al een goed recept om te gaan maken.

Ingrediënten

500 g tarwebloem (plus wat extra om te bestuiven)

10 g zout 

10 g gedroogde gist.

320 g koud water.

30 g zachte boter.

Voor de geroosterde knoflook

3 bollen knoflook, in tenen.

1 el olijfolie.

1 el fijne kristalsuiker.

beetje zout

Om af te maken

Olijfolie om te besprenkelen.

Gedroogde oregano.

Doe de bloem in een mengkom, het zout aan de ene kant en de gist aan de andere kant. Voeg vervolgens de boter en driekwart van het water toe.

Kneed deze massa ongeveer 8-10 minuten met de hand of de machine, eerst langzaam en vervolgens nog een 5 minuten op middelmatige snelheid.

Wij hebben het met de machine gedaan wat ook prima kan en lekker makkelijk is.

Het deeg is eerst wat nat maar zal al spoedig zacht en glad worden, het moet zacht zijn maar niet te nat.

Test of het deeg goed is gekneed, door er een dun vliesje van proberen te trekken.

Doe het deeg in een licht met olie ingevette kom en dek het af met een stuk plastic folie of een plastic douchemuts.

Laat het deeg nu 1 uur rijzen op kamertemperatuur. Volgens het boek mag het ook 2 uur of zelfs 3 uur zijn dus dat is vrij rekbaar.

Ik heb het 1 uur gedaan, in ieder geval tot het deeg ongeveer in volume is verdubbeld. Hangt een beetje van de temperatuur af, hoe warmer des te korter de rijstijd.

Ga, volgens het boek, in de tussentijd de knoflook roosteren. Dit is in het boek niet helemaal duidelijk wat uiteindelijk in het resultaat ook zichtbaar werd.

Er wordt gesproken over 3 bollen knoflook maar ja, grote bollen, kleine bollen ?

Ik heb 3 vrij kleine bolletjes gebruikt waar samen ongeveer 20 tenen uit vandaan kwamen. Een opgave van het aantal tenen was duidelijker geweest…

Start eerst de oven en verwarm deze voor op 200°C.

Pel de tenen en leg ze in een braadslede, besprenkel ze met olijfolie, wat zout en de suiker.

Laat ze ongeveer 20 minuten sudderen tot ze lichtbruin en slap worden. Houd dit goed in de gaten want bij mij werden sommige zwart en hard. De volgende keer is het misschien beter om ze in te pakken in zilverfolie en zo te verhitten.

Laat de tenen afkoelen voordat ze verder worden gebruikt. ik had ze al een dag eerder gemaakt omdat de oven toen nog warm was van een ander bakexperiment van sous-chef Karin.

Haal het deeg, wanneer het genoeg is gerezen, uit de kom en stort het op een bebloemd werkblad. Rol het deeg wat uit in een rechthoek. Nu komen de knoflooktenen in beeld.

Omdat het best wel een zielig gezicht leek, wel 20 tenen op zo'n bult deeg, heb ik ze maar gehalveerd. Het is natuurlijk wel prettig als je regelmatig knoflook tegenkomt in het brood en niet om de zoveel happen helemaal blij tegen je omgeving roept: "Jaaaaaah, ik heb er weer een !"

Ik denk dat ik de volgende keer dus minimaal 30 tenen doe en deze halveer, hangt ook een beetje van de grootte af.

Stop de tenen in het deeg en kneed het geheel licht door.

Halveer het deeg en rek/duw het wat uit tot je twee rechthoeken hebt van ongeveer 10x20 cm. Leg beide stukken naast elkaar op een met bakpapier bedekte bakplaat.

Doe het geheel in een plastic zak en laat nog ongeveer een uur rijzen tot het in volume is verdubbeld. Controleer of het deeg snel terugveert wanneer je er met je vinger in drukt. Bij mij was dat na een ½ uur zover.

Zorg dat de oven in de tussentijd is voorverwarmd op 220°C.

Besprenkel de broden, nadat ze gerezen zijn, met wat olijfolie en bestrooi het geheel met oregano. Er wordt helaas niet vermeld hoeveel en van de foto in het boek wordt je ook niet veel wijzer. Bij mij kwam het er een beetje karig af maar dat mag dus de volgende keer wel wat meer zijn wil je het goed proeven ! De bovenkant moet dus goed bedekt zijn.

Zet de bakplaat in de oven en bak de broden 25 minuten tot ze mooi lichtbruin kleuren het hol klinkt wanneer je er op klopt. Laat ze na afloop afkoelen op een rooster.

Het resultaat was een lekker luchtig brood maar je had niet zelf kunnen bedenken dat het om knoflookbrood ging, 20 tenen is dus duidelijk te kort. Ook naar de oregano moest je goed zoeken, was dus ook veel te kort. Zoals al eerder vermeld, jammer dat hiervoor geen hoeveelheden vermeld staan…