Groene asperges met tahin dressing

Groene asperges zijn hetzelfde als witte asperges, het verschil is dat witte onder de grond groeien en de groene erboven. Het daglicht maakt dat ze groen worden. Witte asperges krijg je als je ze aanaard (dan groeien ze in een heuvel grond), zien geen licht en blijven wit. Zelf hebben we groene asperges, dat is een stuk makkelijker en we vinden de groene ook erg lekker.

We hebben nog niet genoeg om er flink in te eten dus ik moet ze kopen. Een dorp verderop zit een aspergeteler dus daar zijn ze volop. Maar er is ook een adresje langs de weg weer een stalletje staat met groene asperges uit eigen tuin. Dat spreekt me aan, dus dat is de favoriet.

Vorige week zou ik ze halen, is er voor mij net een Duitse mevrouw die met twee armen vol asperges naar haar auto loopt. ‘Alles ist weg’ zegt ze, ja dat zie ik ook wel…… Ik stond er bij en keek ernaar.

Dan maar even doorrijden naar de teler, ik had mijn zinnen gezet op asperges en dan moet je wel eens wat.

Dit recept met tahin komt uit het boek ‘Een nieuwe kijk op eten’ van Anna Jones.

Curry met kip en inmaakspecerijen

Curry, we houden er erg van, ben ik onderhand wel achter. Het boek Made in India staat er vol mee dus dit is een boek wat ik vaak pak. Afgelopen donderdag dus ook, het moest iets worden met kip en verder moest alles in huis zijn. Dit recept had ik al eens gezien maar de titel sprak me niet zo aan, kip in inmaakspecerijen. Dat doet me al gauw aan een pot augurken denken, en daar dan kip voor in de plaats. Maar daar maakte ik een misser, het zijn de specerijen die vaak in Indiase chutneys en tafelzuur worden gebruikt. Niks geen pot augurken.

Alles was in huis op het groene pepertje na, dus deze ging het worden. Het resultaat was een heerlijke curry, nu eens niet met kokos maar met tomaat. Al miste we beide wel een beetje pit, denk zomaar dat het groene pepertje precies genoeg is om dat op te lossen. Als we straks weer eigen pepertjes hebben en eigen tomaten ga ik het nog een keertje maken, denk zomaar dat het dan extra lekker is 😉

Het recept komt uit het boek: Made in India van Meera Sodha

Mascarpone-yoghurttaart met amaretti en limoncello

Al een tijdje ligt er een zak met amaretti koekjes in de voorraad te wachten op een bestemming. Uiteraard kun je de koekjes zo opeten maar ik had ze gekocht met het idee ‘je kunt het maar in huis hebben’.

Dus toen ik het recept voor dit taartje voorbij zag komen dacht ik gelijk aan die grote zak met amaretti.

Mascarpone hebben we vaak wel in huis maar dan de kuipjes van 250 gram dus dat moest ik meenemen. Verder behoort alles wel tot de standaard voorraad. Ja zelfs de limoncello, eigenlijk hetzelfde verhaal als de koekjes. We drinken het niet maar ik heb het wel graag in huis.

Het originele recept wordt gemaakt met ricotta in plaats van yoghurt. Ik ben er niet zo van, vind het vaak zo korrelig. Maar ik ga het taartje er toch eens mee maken, dan pas kunnen we zeggen wat de voorkeur heeft.

Al met al een super simpel te maken taartje en ook nog eens heel erg lekker!

Het originele recept komt van de site van Delicious.

Tortilla-omelet met doperwten

In het kader van makkelijk en toch erg lekker (én erg veel eieren in huis), kwam ik deze tortelet tegen in het boek ‘Mari plukt de dag’. Op dit moment het boek wat op tafel ligt, en wat ik regelmatig pak. Het is helemaal mijn ding, het gaat over de tuin en over koken dus kan niet beter.

Ik lees een maand op voor zodat ik weet wat eraan komt, ik noteer wat tips en trucs wat zaaien aangaat op de zaaikalender zodat ik die niet vergeet. Er wordt, net als wij, volgens de biodynamische manier gewerkt dat maakt het allemaal extra leuk. Ik lees over zaaidagen, bladdag, bloemdag dus heel herkenbaar.

Deze ‘Doperwtendingest’, want het is geen tortilla en geen omelet, staat er dus ook in. Doperwten zijn net gezaaid dus vers uit de tuin ging niet helemaal lukken. Maar we hebben altijd een doos diepvriesdoperwten in de vriezer voor noodgevallen. Eieren in overvloed en de overige ingrediënten horen wel bij de standaard.

Preiquiche met hazelnoten

Weer een quiche met prei, die staat er toch al op…. Ja dat klopt maar we hebben nog best wat prei op de tuin en dat moet op. Dus daarom nog een quiche (of hartige taart) met prei. Een ander boek, een ander recept, maar heeeeeel erg lekker volgens het testpanel.

Het is op dit moment een beetje moeizaam met de blog, de tuin vraagt veel tijd en de fotografie slokt ook heel veel tijd op. De tuin is bekend, dat is elk voorjaar, alles groeit enorm en dan vooral het vuil… Grasmaaien, kanten steken, straatjes onkruidvrij maken, zaaien, uitplanten en watergegeven etc.

En dan de fotografie, dat heeft niet alleen mij maar ook Evert helemaal gegrepen. Eerder was het voor de blog en lag ik op knieën in de tuin voor wat bloemetjes en bijtjes. Maar nu we het samen leuk vinden gaan we er wat vaker op uit. Het Zwanenwater is hier niet ver vandaag en een prachtig natuurgebied waar je heerlijk kan struinen. Maar dan ben je zomaar eens vier tot vijf uur onderweg. Gister zijn we voor het eerst naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen geweest (AWD), wat een gebied, geweldig. We waren er om 7:00 uur al en gingen rond 13.00 uur weer richting huis. En we hebben nog maar een heel klein gedeelte gezien, ik heb het vermoeden dat we hier wel eens vaker naar toe zullen gaan.

Allemaal helemaal niet erg maar het koken schiet er gewoon een beetje bij in. We eten uiteraard wel maar vaak iets wat we erg lekker vinden en wat al op de blog staat. Ik probeer elke week een recept te plaatsen, maar of ik dat blijf doen…… De tijd zal het leren.

Voor nu in ieder geval een lekkere quiche met prei, heerlijk om buiten op te eten!

Het recept komt uit het boek ‘De Veldkeuken’ echt een heerlijk boek. Ik laat het boek op tafel liggen, ik krijg er weer inspiratie van!

Stamppot raapsteel met gesmoorde uien

Bij de biologische boer kom je ze weer tegen, raapstelen. Een echte groente voor deze tijd van het jaar. Bij de super zul je ze niet gauw zien, zeker weet ik het niet, ik kom er niet meer zo vaak.

Stamppot…. Nog steeds geen liefhebber maar als je er iemand zoveel plezier mee doet ga je het bijna vanzelf lekker vinden. Het is ook het idee stamppot, het doet me denken aan bord vol piepers en ik hou helemaal niet van piepers. Maar een romige puree is natuurlijk heel iets anders. En na een dag in de tuin moet ik zeggen dan gaat het er zelfs heel blij in, helemaal met dit koude weer. Van het weekend voor het eerst lekker buiten gegeten en nu brand de houtkachel weer….

Tijd voor stamppot!

Curry van snijbiet en aardappel

Er ligt weer snijbiet en spinazie van Hollandse bodem bij de Lepelaar, heerlijk. Van die mooie groene blaadjes, die wil je gewoon kopen en wat lekkers mee maken. Vaak wordt snijbiet verkocht als grote bladeren met een dikke nerf, nu nog niet, het doet eigenlijk niet onder voor spinazie. Het zal iets grover zijn maar je moet goed kijken welke je pakt.

Onze eigen snijbiet en spinazie komt wel op maar is nog niet groot genoeg om te snijden, het is gewoon te koud. Groente die wel zelf verbouwen koop ik niet zo vaak, maar dit kon ik toch echt niet laten liggen. Het duurt me gewoon nog te lang voordat we onze eigen oogst kunnen eten.

Wat te doen met zulk mooi groen blad, gewoon puur uit de stoomoven eten we het bijna nooit, meestal gaat het ergens doorheen of maak ik er een quiche van. Nu dus deze curry, een heerlijk vegetarisch gerecht waarin de snijbiet maar even mee kookt om het te laten slinken. Het recept is eigenlijk met nieuwe aardappel maar daar zullen we nog wel even op moeten wachten.

Het recept komt uit het boek Veg! van Hugh Fearnley-Whittingstall, er is een opvolger van dit geweldige boek en dat blijkt ook een topper te zijn, heb ik uit betrouwbare bron!