Wat een mazzel....

Zes jaar geleden kwam er een poesje bij ons aanlopen, waarschijnlijk uit een auto gezet, dat is op zich niet zo heel bijzonder.

We hebben haar naar binnen gehaald en eten gegeven, ze sliep heerlijk op de bank waar ze het helemaal naar haar zin had. Het enige waar we ons wel wat zorgen om maakte was haar buik, die was toch wel wat dikker dan normaal. Na een bezoekje aan de dierenarts wisten we het zeker 'hoogzwanger'.

Nog geen week later is zij bevallen van een zesling. Als ervaren vroedvrouwen hebben wij haar bij de bevalling geholpen. Een moederpoes van amper een jaar oud met zes van die ukkies, dat kan nooit goed gaan. Ze had dan ook niet genoeg melk dus hebben wij de kleintjes bijgevoerd, eerst met een zonde en later, toen zij tanden kregen, met een spuitje. Alle dagen wegen en om de drie uur voeren, een heel gedoe, maar wat vonden we het leuk. Gelukkig hadden we net drie weken vakantie dus alle tijd....

Voor drie van de poesjes hebben we een heel goed huis gevonden, ook voor moederpoes is een nieuwe baasje gevonden. Wij konden haar niet houden, omdat zij gewend was naar buiten te gaan maar dat was een te groot risico.

De overige drie zijn bij ons gebleven, Donder, Dribbel en Dartel, onze drie D's. Twee mannen en een dame. Ze komen bijna niet buiten, dit omdat we in het verleden te veel poezen hebben verloren.

Als ze willen kunnen ze naar buiten in de achtertuin, deze is afgezet met gaas. Dat ze daar ook overheen kunnen springen hebben ze nog niet ontdekt, dat laten we maar zo.

Een paar weken geleden zaten ze met z'n drieën toch wel erg geboeid achter het gaas naar iets te kijken. Wat was nou het geval, er zat een jonge pimpelmees op nog geen twee meter afstand. Lekker in het zonnetje te dodderen, niet wetend wat voor gevaar er op de loer lag.

We hebben de drie D's maar even naar binnen gedaan, dit ging overigens zonder gemorrel, zo konden vader en moeder pimpelmees hun jong weer voeren.

Tja soms moet je een beetje mazzel hebben....