Pasta met postelein, walnoot en tomaat

Postelein, wordt het nog wel gegeten? Ik zie het bij de Lepelaar wel liggen dus zal er wel animo voor zijn. Thuis  aten we het bijna nooit, komt ook wel omdat mijn opa het niet op de tuin had. Heel veel van wat we aten kwam uit zijn tuin, in ieder geval zomers.

Worteltjes, peultjes, kool, spinazie, sla, andijvie,bloemkool, komkommer en uiteraard aardbeien.

Ik had zomaar een regeltje gezaaid, het is een makkelijk groeier, voor je er erg in hebt kun je snijden.

Wacht daar niet té lang mee anders zijn de stelen te dik, dat is niet lekker.

Maar dan heb je een vergiet vol en dan.....

Gekookte groente ben ik geen liefhebber van, denk dan aan de andijvie die we vroeger thuis aten, nee niet echt een succes. Was ik sowieso een hele slechte eter, gelukkig is dat een heel eind bijgetrokken.

Waarom niet door de pasta, net als ik wel eens met spinazie of snijbiet doe. Niet stuk koken, alleen even laten slinken, zo blijven alle vitamientjes ook het best bewaard.

Lekker, we kunnen niet anders zeggen, het heeft wel wat van spinazie of snijbiet weg, alleen wat fijner van smaak. Ik zal eens op het zakje zaad kijken tot wanneer er gezaaid kan worden, dit lusten we wel vaker.

Ingrediënten voor 2 personen:

3 flinke handen postelein, goed gewassen en dikke stelen verwijderd

olijfolie

1 ui, gesnipperd

2 teentjes knoflook, fijn gesnipperd

200 g kerstomaatjes, in vieren

75 g zachte blauwe kaas

50 g walnoten, geroosterd en in stukjes

peper uit de molen

zout

200 g pasta, ik heb linguine gebruikt

Bereidingswijze:

Kook de pasta volgens de aanwijzing op de verpakking.

Verhit een scheutje olijfolie in een (grote) hapjespan, doe de ui en knoflook erbij en bak dit op middelhoog vuur glazig.

Doe er twee flinke handen postelein en de tomaatjes erbij, schep om zodat de postelein slinkt. Doe de blauwe kaas erbij en laat dit smelten, voeg zo nodig een beetje water of kookvocht van de pasta toe om het smeuïg te maken.

Doe nu de gekookte pasta erbij, meng alles goed door elkaar. Nu gaat de overgebleven postelein en de walnoten erbij, schep het nogmaals om en serveer.