Tortilla-omelet met doperwten

In het kader van makkelijk en toch erg lekker (én erg veel eieren in huis), kwam ik deze tortelet tegen in het boek ‘Mari plukt de dag’. Op dit moment het boek wat op tafel ligt, en wat ik regelmatig pak. Het is helemaal mijn ding, het gaat over de tuin en over koken dus kan niet beter.

Ik lees een maand op voor zodat ik weet wat eraan komt, ik noteer wat tips en trucs wat zaaien aangaat op de zaaikalender zodat ik die niet vergeet. Er wordt, net als wij, volgens de biodynamische manier gewerkt dat maakt het allemaal extra leuk. Ik lees over zaaidagen, bladdag, bloemdag dus heel herkenbaar.

Deze ‘Doperwtendingest’, want het is geen tortilla en geen omelet, staat er dus ook in. Doperwten zijn net gezaaid dus vers uit de tuin ging niet helemaal lukken. Maar we hebben altijd een doos diepvriesdoperwten in de vriezer voor noodgevallen. Eieren in overvloed en de overige ingrediënten horen wel bij de standaard.

Preiquiche met hazelnoten

Weer een quiche met prei, die staat er toch al op…. Ja dat klopt maar we hebben nog best wat prei op de tuin en dat moet op. Dus daarom nog een quiche (of hartige taart) met prei. Een ander boek, een ander recept, maar heeeeeel erg lekker volgens het testpanel.

Het is op dit moment een beetje moeizaam met de blog, de tuin vraagt veel tijd en de fotografie slokt ook heel veel tijd op. De tuin is bekend, dat is elk voorjaar, alles groeit enorm en dan vooral het vuil… Grasmaaien, kanten steken, straatjes onkruidvrij maken, zaaien, uitplanten en watergegeven etc.

En dan de fotografie, dat heeft niet alleen mij maar ook Evert helemaal gegrepen. Eerder was het voor de blog en lag ik op knieën in de tuin voor wat bloemetjes en bijtjes. Maar nu we het samen leuk vinden gaan we er wat vaker op uit. Het Zwanenwater is hier niet ver vandaag en een prachtig natuurgebied waar je heerlijk kan struinen. Maar dan ben je zomaar eens vier tot vijf uur onderweg. Gister zijn we voor het eerst naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen geweest (AWD), wat een gebied, geweldig. We waren er om 7:00 uur al en gingen rond 13.00 uur weer richting huis. En we hebben nog maar een heel klein gedeelte gezien, ik heb het vermoeden dat we hier wel eens vaker naar toe zullen gaan.

Allemaal helemaal niet erg maar het koken schiet er gewoon een beetje bij in. We eten uiteraard wel maar vaak iets wat we erg lekker vinden en wat al op de blog staat. Ik probeer elke week een recept te plaatsen, maar of ik dat blijf doen…… De tijd zal het leren.

Voor nu in ieder geval een lekkere quiche met prei, heerlijk om buiten op te eten!

Het recept komt uit het boek ‘De Veldkeuken’ echt een heerlijk boek. Ik laat het boek op tafel liggen, ik krijg er weer inspiratie van!

Stamppot raapsteel met gesmoorde uien

Bij de biologische boer kom je ze weer tegen, raapstelen. Een echte groente voor deze tijd van het jaar. Bij de super zul je ze niet gauw zien, zeker weet ik het niet, ik kom er niet meer zo vaak.

Stamppot…. Nog steeds geen liefhebber maar als je er iemand zoveel plezier mee doet ga je het bijna vanzelf lekker vinden. Het is ook het idee stamppot, het doet me denken aan bord vol piepers en ik hou helemaal niet van piepers. Maar een romige puree is natuurlijk heel iets anders. En na een dag in de tuin moet ik zeggen dan gaat het er zelfs heel blij in, helemaal met dit koude weer. Van het weekend voor het eerst lekker buiten gegeten en nu brand de houtkachel weer….

Tijd voor stamppot!

Curry van snijbiet en aardappel

Er ligt weer snijbiet en spinazie van Hollandse bodem bij de Lepelaar, heerlijk. Van die mooie groene blaadjes, die wil je gewoon kopen en wat lekkers mee maken. Vaak wordt snijbiet verkocht als grote bladeren met een dikke nerf, nu nog niet, het doet eigenlijk niet onder voor spinazie. Het zal iets grover zijn maar je moet goed kijken welke je pakt.

Onze eigen snijbiet en spinazie komt wel op maar is nog niet groot genoeg om te snijden, het is gewoon te koud. Groente die wel zelf verbouwen koop ik niet zo vaak, maar dit kon ik toch echt niet laten liggen. Het duurt me gewoon nog te lang voordat we onze eigen oogst kunnen eten.

Wat te doen met zulk mooi groen blad, gewoon puur uit de stoomoven eten we het bijna nooit, meestal gaat het ergens doorheen of maak ik er een quiche van. Nu dus deze curry, een heerlijk vegetarisch gerecht waarin de snijbiet maar even mee kookt om het te laten slinken. Het recept is eigenlijk met nieuwe aardappel maar daar zullen we nog wel even op moeten wachten.

Het recept komt uit het boek Veg! van Hugh Fearnley-Whittingstall, er is een opvolger van dit geweldige boek en dat blijkt ook een topper te zijn, heb ik uit betrouwbare bron!