maandag 30 september 2013

Een subtiel knoflooksoepje


Een recept van knoflooksoep kon natuurlijk niet uitblijven met zulke mooie knoflook uit de tuin.
Ik heb 'Wilde venkel en rabarber' er bij gepakt voor een recept. Het is heel anders dan dat ik het normaal maak, dus was ik wel benieuwd hoe het zou worden.

Meestal worden de knoflookteentjes in de soep gepureerd maar bij dit recept wordt er een knoflookbouillon gemaakt, waar de teentjes weer uitgehaald worden.
Het resultaat is een heel subtiel knoflooksoepje. We vonden de smaak prima maar we vonden de soep te dun, een knoflooksoep mag voor ons wel wat dikker en/of romiger zijn. Wij noemen dat een liem soepje, ik heb het idee dat dat een Westfries woord is.

Erbij had ik een focaccia gebakken met rozemarijn en kerstomaatjes. Heerlijk besmeerd met de knoflookpuree. 


Ingrediënten voor de knoflookbouillon:

2 el olijfolie
1 bol knoflook, tenen gepeld
2 laurierblaadjes
zout en peper
evt. een bouillonblokje

Bereidingswijze bouillon:

Smoor de teentjes knoflook zachtjes in de olie. Voeg 1 liter water toe en laat het 10 minuten met de deksel op de pan koken.
Haal de laurierblaadjes en knoflooktenen eruit (bewaar de knoflooktenen) en breng op smaak met zout en peper. Je kunt het ook smaak brengen met een bouillonblokje (kippen of groenten).



 

Ingrediënten voor de knoflooksoep:

1 l knoflookbouillon
2 eidooiers
per persoon een snee boerenbrood
fijngeknipte bieslook, peterselie en jong knoflookgroen







Bereidingswijze knoflooksoep:

Doe de eidooiers in een voorverwarmde soepterrine, ik heb ze in een pannetje gedaan.
Giet al roerend de hete bouillon erbij.
Leg in een soepbord een geroosterde snee brood, giet de soep hierop en strooi er wat gehakte kruiden over.
Je kunt het geroosterde brood eerst besmeren met de geprakte knoflooktenen.
Wij hebben de knoflookpuree op een snee van de focaccia gesmeerd, ook erg lekker.



zaterdag 28 september 2013

Kip uit de oven met sumak, za'atar en citroen



We eten niet vaak vlees, als we het eten is het scharrel maar liever nog biologisch.
We lusten het wel maar het komt er gewoon vaak niet van, er zijn zoveel vegetarische gerechten die mij heel erg aanspreken, en een week heeft maar zeven dagen en die zijn zo weer voorbij.

Mijn favoriete kookboeken zijn dan ook die met groenten in de hoofdrol zoals: Veg, Plenty, Vers uit de tuin, Vers van het land, stuk voor stuk toppers. Ik las ook dat er een nieuw boek uit is over groenten van Mari Maris, het heet 'Groentebijbel' , ik heb het boek nog niet in levende lijven gezien, misschien maar goed ook....

Maar nu dus een recept met kip, er lag nog een dikke Polderhoen in de vriezer. Dat is een biologische kip van pluimveehouderij de Polderhoenderhof in Lelystad. Een mooie dikke kip welke niet is volgepompt met water of nog veel erger, antibiotica en andere rotzooi.
Het beestje heeft een goed leven gehad, de tijd gekregen om te groeien, je wilt niet weten hoe dat gaat met de reguliere kip die je in de supermarkten ziet liggen, de overbekende plofkip.
Gelukkig zie je steeds meer scharrel en biologische kip, bij ons in de Deen supermarkt ligt over een tijdje helemaal geen 'plofkip' meer, een hele goede zaak.

Dit recept komt uit 'Het Kookboek' van Ottolenghi en Tamimi, ja ik weet het wéér een recept van hun maar het zijn gewoon stuk voor stuk heerlijke recepten, zo ook dit recept.
Evert gaf een 9 dus dat zegt wel genoeg.
Erbij hadden we de geroosterde pompoen met ui (klik voor het recept op het schuingedrukte)

Voor 4 personen

1 grote biologische of scharrelkip, in vieren: borst en vleugel, poot en dij
2 rode uien, in dunne ringen
2 tenen knoflook, fijngehakt
4 eetl. olijfolie, plus extra om te besprenkelen
11/2 theel. gemalen piment
1 theel. kaneel
1 eetl. sumak
1 citroen, in dunne plakken
200 ml kippenbouillon of water
1½ theel. zout
1 theel. versgemalen zwarte peper
2 eetl. za'atar
20 g boter
50 g pijnboompitten
4 eetl. fijngesneden bladpeterselie

Bereidingswijze: 

Vermeng de stukken kip in een grote schaal met de uien, knoflook, olijfolie, specerijen, citroen, bouillon of water, zout en peper. Zet hem een een paar uur of tot de volgende dag in de koelkast.



Verhit de oven tot 200 °C. Schep de stukken kip met de marinade in een braadslee waarin alles plat liggend en los van elkaar past. De velkant moet boven liggen. Strooi de za'atar over de kip en de uien en zet de braadslee in de oven. Braad de kip 30-40 minuten tot het vlees gaar en het vel licht gekleurd is.



Smelt intussen de boter in een kleine koekenpan, doe de pijnboompitten erin met een snuf zout en bak ze al roerend op half­hoog vuur goudbruin. Schud ze op een met keukenpapier bekleed bord om het vet op te zuigen.



Schik de hete kip en uien op een serveerschaal, bestrooi het gerecht met peterselie en pijnboompitten en besprenkel met olijf­olie. Je kunt er naar smaak nog wat za'atar over strooien.



Een perfect gerecht voor als je eters krijgt, helemaal van te voren te bereiden, de oven doet het werk.





donderdag 26 september 2013

Pasta Puttanesca




We lusten graag pasta, in alle soorten en maten, op diverse manieren bereid.
Lasagne, bolognese, carbonara, Aglio e Olio en natuurlijk de variaties met paddestoelen, spinazie, blauwe kaas, pompoen, allemaal even heerlijk.

Vroeger hadden we altijd een hele rij doosjes van Honig in de kast staan met mixen voor pasta. Ik was het van huis uit gewend om de pastasaus uit een pakje te maken.
Gelukkig kan ik nu een 'lekkere' pasta maken zonder de doosjes, het hoeft helemaal niet zo moeilijk te zijn, maar een omschakeling was het wel.
De pakjes en zakjes zijn verleden tijd, het kost vaak wat meer tijd maar het resultaat is lekkerder en zeker gezonder, en dan eten we toch een half uurtje later.

Gisteravond hadden we pasta puttanesca, een super simpel gerecht maar wij vinden het heerlijk. Het heeft best lang geduurd voor ik het de eerste keer maakte, dat kwam door de ansjovis, dat stond me erg tegen. 
De aan prut gekookte visjes brrrrrrrrrr. Maar het is waar wat gezegd wordt (oa door Jamie Oliver), je proeft het niet meer terug, het geeft net die hartige smaak aan het gerecht. 

Het recept komt uit 'Keuken' van Nigella Lawson, ik denk haar laatste boek.





Ingrediënten:

500 g spaghetti
3 el olijfolie
8 ansjovisfilets, uitgelekt en fijngehakt
2 tenen knoflook, gepeld en in dunne plakjes gesneden of geraspt
½ tl chilivlokken
1 blik (400 g) gehakte tomaten
150 g (uitgelekt gewicht) ontpitte zwarte olijven, grof gehakt
2 el kleine kappertjes, goed gespoeld en uitgelekt
2-3 el gehakte verse peterselie voor erbij (desgewenst)
zout en peper , naar smaak




Bereidingswijze: 

Doe de olie in een wijde pan (hapjespan, koekenpan, wok) en zet op matig vuur. Doe er de ansjovisfilets in en roerbak ze ongeveer 3 minuten terwijl je ze met een houten lepel/spatel fijndrukt tot ze bijna 'gesmolten' zijn. Doe er de knoflook en chilipepervlokken bij en roerbak die een minuut

Dan kunnen de tomaten, olijven en kappertjes erbij, laat dit ongeveer een minuut of 10 koken zodat de saus wat dikker wordt. Roer regelmatig even door.

Kook ondertussen de pasta, bewaar een kopje van het kookwater en giet dan de pasta af.
Laat de pasta even uitlekken en meng dan door de saus. Voeg een beetje van het kookwater toe als dat nodig is om de saus en pasta goed te mengen. Strooi er de peterselie over en dien op.



maandag 23 september 2013

Aardappelsalade van Delia Smith


 

Wat was het een prachtig weer afgelopen weekend, het leek wel of de zomer weer teruggekomen was....
Buiten eten was net wat te gek maar een zomers gerechtje was wel op zijn plek.
We hebben een super aardappeloogst dit jaar, heerlijk natuurlijk als je ook van aardappels houdt, maar daar zit hem nou net de kneep. Ik ben helemaal geen aardappeleter, ja gebakken en als patat dan lust ik ze heel graag, en ook als salade vind ik het heerlijk, maar gekookt nee, daar maak je me helemaal niet blij mee.
We hebben prachtige 'ratte' aardappeltjes, ideaal om een salade mee te maken. Deze salade heb ik al diverse keren gemaakt, hij is makkelijk en erg lekker, ideaal voor een zomerse dag!

Het recept komt uit Keukengeheimen deel 3 van Delia Smith, een prachtig boek welke uit een serie van drie bestaat. Ik heb deel 1 en 3, helaas is deel 2 niet meer te koop, ik hoop dit deel ooit nog eens te bemachtigen want het zijn prachtige boeken en dan heb ik de serie compleet.
Delia Smith is een beetje de voorloper van Nigella Lawson maar dan iets minder uitbundig.....

Ingredienten voor 8 personen:

1 kg nieuwe aardappelen, gewassen
6 sjalotten, geschild en fijgehakt
4 el bieslook, versgeknipt

Voor de dressing:

1 dessertlepel zeezout 
2 tenen knoflook
1 opgehoopte dessertlepel mosterdpoeder
1 eetlepel balsamicoazijn
10 eetlepels extra verginen olijfolie
versgemalen zwarte peper

Bereidingswijze:

Stoom de met zout bestrooide aardappelen boven een pan kokend water afgedekt in ca. 20 minuten gaar.

Maak de dressing.
Doe het grove zeezout en de knoflook in een vijzel en maak er een gladde puree van. Voeg het mosterdpoeder toe en meng het goed. Maal er wat zwarte peper door en voeg alle azijn toe.
Meng er met een kleine garde de olie door.

Laat de gare aardappelen in een kom ca. 10 minuten afkoelen en roer er dan de dressing en sjalotten door. Doe de bieslook erbij en meng alles grondig.


zaterdag 21 september 2013

Tarte Tartin met peer




We hebben zelf perenboompjes, ik schrijf boompjes anders is het net of we van die mega bomen hebben. Ze zijn nog klein, een paar van een jaar oud en een paar van een jaar of vijf oud.
De oudste hebben best al veel vruchten, tenminste......

Afgelopen zondag was het weer tijd om te plukken, we proberen dit een beetje te spreiden zodat niet alle peren tegelijk rijp zijn en opgegeten moeten worden.
Ik ging gewapend met een kratje en een trapje naar de boompjes, als eerste was de 'Williams' aan de beurt. Oh wat is dat toch leuk, je eigen peertjes plukken. Een kratje redelijk vol naar de garage gebracht en met een nieuwe kratje op naar de 'Claps' ...... Tot mijn verbazing hingen er helemaal geen peren  in, hoe goed ik ook zocht, helemaal leeg.

Het is toch niet waar hé, er hingen van die mooie grote claps peren in, ik schat wel een stuk of 100, die kunnen toch niet zomaar verdwijnen.

Toch wel, iemand anders was mij voor geweest, hij heeft de boompjes waarschijnlijk zien staan en heeft zijn slag geslagen. Hij heeft de Claps, Conference en de Concorde leeggeplukt.
De 'Concorde' stond voor het eerste jaar, we vonden het nog zo leuk dat er nu al een stuk of 15 peren in hingen. We hebben ze zelf niet kunnen proeven omdat een of andere asociale hufter zo nodig onze peren moest stelen. Het idee dat iemand doelbewust naar je tuin toe komt om jou perenbomen leeg te plukken, en niet een stuk of wat, nee helemaal leeg.
Je begrijpt dat ons humeur die zondag niet erg gezellig was. Wat is het toch jammer dat er mensen zijn die niet van andermans spullen af kunnen blijven.

Gelukkig hadden we de 'Williams' nog wel, ik denk dat hij deze te klein vond. Ik heb ze voor deze tarte tartin gebruikt, daar is het een prima peertje voor.
We zijn niet zo van de toetjes maar we aten linzensalsa met zalm en ik had erbij geschreven dat het met een soepje wel genoeg was. Je kunt natuurlijk ook een toetje nemen ipv een soepje, dan heb je je buik ook wel vol.

Het was heerlijk, maar voor ons erg zoet, zeker zo na de warme maaltijd. Bij de thee vind ik dat niet erg, maar ik ga de volgende keer toch weer voor een soepje vooraf en de tarte tartin maar bij de thee.

Het recept komt uit: 'Vier seizoenen lekker koken' van AH

Ingredienten:


75 g roomboter
150 g suiker
8 middelgrote peren
1 à 2 el citroensap
100 g walnoten (ik had 75 g), licht geroosterd en gehakt
6 plakjes bladerdeeg

Een dichte taartvorm ø 24 cm (of zo'n mooi gietijzeren pannetje......)


Bereidingswijze:

Smelt de boter in een pannetje met een dikke bodem, doe de suiker erbij en blijf roeren tot de suiker is opgelost. laat het mengsel op laag vuur tot een lichtbruine karamel koken.
Giet de karamel in de taartvorm.

Schil de peren, halveer ze en haal de klokhuizen eruit, wrijf ze in met citroensap.
Schik de peerhelften met de bolle kant naar beneden op de karamel.
Strooi er de walnoten over.


Leg de plankjes bladerdeeg op elkaar en rol deze op een met bloem bestoven werkblad uit tot een lap welke ongeveer ø 28 cm is.
Leg het deeg op de peren en vouw de randen naar binnen, je moet de peren eigenlijk een beetje 'instoppen'.
Zet de taartvorm 25 minuten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 175 °C.
Zet de taart in het midden van de oven  en bak hem in ca. 45 minuten goudbruin en gaar.
Laat de taart in de vorm afkoelen. Keer de taart vlak voor het serveren en snijd in punten.




De taart is lauwwarm ook erg lekker, helemaal met een bolletje ijs....




donderdag 19 september 2013

Geroosterde pompoen met rode ui, tahin en za'atar



Het is herfst, tijd voor pompoen. Ik vind de herfst heerlijk, ik hou sowieso van de seizoenen, ik moet er niet aan denken dat het altijd zomer zou zijn. Nee hoor geef mij de variatie maar die we nu hebben, dat vind je ook in de gerechten terug. We eten zoveel mogelijk met de seizoenen, ik kan er altijd naar uitkijken als in het voorjaar de eerste sla weer uit de tuin komt, maar nu kan ik uitkijken naar pompoen, paddestoelen, stoofpotjes......

Evert niet die vind: waarom kunnen we geen snert eten in de zomer, dat is toch altijd lekker, nee hoor vind ik niet, snert is voor het najaar en de winter, heerlijk.

We hebben zelf pompoen in de tuin, dit jaar best veel soorten, komt ook omdat we van Judith planten hebben gekregen. Ze doen het allemaal goed, er hangen of eigenlijk liggen allemaal pompoenen te wachten tot ze geoogst worden.
De eerst was afgelopen weekend aan de beurt, een flespompoen ook wel butternut genaamd.

Het was de hele dag regen, ik vond het wel weer voor een pompoenrecept, ook voor een appeltaartje trouwens :-)
Degene die ook boeken van Ottolenghi hebben weten dat daar genoeg recepten instaan met pompoen. 
Ik heb zijn laatste boek 'Jeruzalem' gepakt en daar dit recept uitgemaakt.
Je hebt er niet eens veel ingrediënten voor nodig, dat is wel eens anders met Ottolenghi, maar het resultaat was er niet minder om, we vonden het heerlijk.
Erbij hadden we naan brood, naar een recept van Rick Stein.



Ingrediënten:


1 grote flespompoen (1,1 kg in totaal), in parten van 2 cm x 6 cm
2 rode uien, in parten van 3 cm
½ dl olijfolie
3 ½ eetl. lichte tahinpasta
1 ½ eetl. citroensap
1 kleine teen knoflook, fijngehakt
30 g pijnboompitten
1 eetl. za'atar
1 eetl. grofgesneden blad­peterselie
maldon zeezout en zwarte peper




Bereidingswijze:

Verhit de oven tot 240 °C.
Doe de stukken pompoen en ui in een grote mengkom, voeg 3 eetlepels olie, 1 theelepel zout en wat zwarte peper toe en meng alles goed. Ver­deel de groenten op een bakplaat met de schil onder en rooster ze 30-40 minuten in de oven tot ze licht gekleurd en gaar zijn. Houd de uien goed in de gaten, omdat ze sneller gaan kleuren dan de pompoen en er dan uitgehaald moeten worden. Haal de groenten uit de oven en laat ze af­koelen.
Doe voor de saus de tahin in een kommetje met het citroensap, 2 eet­lepels water, de knoflook en ¼ theelepel zout. Klop tot het mengsel de consistentie van honing heeft en voeg eventueel nog wat meer water of tahin toe.

Verhit de overgebleven olie in een kleine koekenpan op laag tot halfhoog vuur. Doe de pijnboompitten erin met ½ theelepel zout en bak ze onder regelmatig omscheppen in 2 minuten goudbruin. Neem de pan van het vuur en schud de pijnboompitten met de olie in een kommetje.

De pijnboompitten worden op deze manier heerlijk en ook de olie krijgt een heerlijke pijnboompitten smaak.

Verdeel de groenten op een grote schaal en sprenkel de tahinsaus erover­heen. Strooi de pijnboompitten met de olie eroverheen, gevolgd door de za'atar en de peterselie.




dinsdag 17 september 2013

Zoetzure courgette




Ik denk dat iedereen met één of meerdere courgetteplanten weleens een (te) grote courgette heeft.
Je kijkt een paar dagen niet en er liggen ineens van die mega courgettes aan de plant, weggooien is uiteraard zonde maar wat moet je der dan mee.
Soep van maken, dat is altijd een goed idee, maar ook daar heb je een keer genoeg van.

Vorig jaar  vertelde een collega van mijn werk tevens collega moestuinier dat zijn vrouw altijd zoetzure courgette maakte van de (te) grote courgettes.  Dat leek mij ook wel wat, het recept werd doorgemaild dus ik kon aan de slag.
Ik heb vorig jaar wel een pot of 20 ingemaakt, voor ons zelf en ook weggegeven, eigenlijk vond iedereen het erg lekker.
Voorheen kocht ik altijd de overbekende Atjar Tjampoer, sinds ik deze zoetzure courgette maak koop ik het niet meer, weer een pot met allerlei duistere ingrediënten uit de keuken verbannen.

Nu is het weer volop courgette en de eerste grote hebben we alweer geoogst dus tijd om weer zoetzure courgette te gaan maken. Je kunt het natuurlijk ook van kleintjes of middelmaat courgettes maken, dan heb je er meer nodig voor hetzelfde gewicht.


Hier het recept van Carla met een kleine aanpassing

Ingrediënten:

2 kg courgette
3 middelgrote uien, grof gesnipperd
50 g zout
2 l  ijskoud water
1 l azijn
4 tl geelwortel
300 g suiker, of meer naar smaak
specerijen en of kruiden naar keuze
schone potten met metalen schroefdeksel

Ik doe de kruiden en specerijen  altijd in de lege pot en schep daar dan het zuur op, dan heb je in elke pot evenveel .

Per pot doe ik
1 dessertlepel mosterdzaad of korianderzaad of fenegriek
1 theelepel dille of selderij of Italiaanse kruidenmix
1 theelepel roze peper of zwarte peper of jeneverbessen

Werkwijze:


Snijd de courgette doormidden enverwijder het sponzige gedeelte, dit gaat heel gemakkelijk met een lepel.
Snijd de helften nog een keer door en als ze erg groot zijn nog een keer, zodat je dunne lange stukken courgette hebt. Snijd deze in blokjes van ca. een 1 cm.



Doe de courgette, ui, zout en het water in een grote kom en zet deze afgedekt minimaal 3 uur (maar het kan ook een hele nacht) koud weg.




Giet de courgette af en doe in een grote pan, voeg de geelwortel, suiker en azijn toe en breng aan de kook. Laat ongeveer 2 minuten doorkoken.




Verdeel ondertussen de specerijen en of kruiden over de potten. Schep de potten vol en en giet dan tot de rand het vocht erbij.
Sluit goed af en zet ze 5 minuten op zijn kop op een theedoek

Een heerlijk zoetzuur voor bij pittige gerechten of bij grauwe erwten en witte bonen.




zondag 15 september 2013

Appelcake met kaneelkruimels



De hele dag regen, geen weer om buiten te zijn, wel weer om lekker in de keuken te zijn....
Weer voor appeltaart, ik vind dat echt een beetje herfstig, de geur alleen al.
Ik heb het boek 'Appeltaart' van Janneke Philippi erbij gepakt, een boek met alleen maar appeltaarten. 
Dit is de elfde die ik eruit maak, dat boek is voor mij dus een succes, voor Evert trouwens ook ;-)

Deze keer is het de appel- kruimelcake geworden, heel makkelijk om te maken en door de kruimellaag bovenop is het eigenlijk geen cake meer maar een taart.
Van een cake snijd je plakken en van een taart punten, deze wordt in een springvorm gebakken dus zijn het punten.

De appel komt van eigen boom, ik weet zo niet welk ras, de boom is ooit gekocht als Jonagold maar ik vind hem er niet erg op lijken, veel te groen.
Maar een prima appel voor in de appeltaart.

Ingrediënten:

Voor de cake
150 g boter, op kamertemperatuur
150 g suiker
150 g bloem
3 eieren
2 el karnemelk
1 grote handappel, geschild en in blokjes
poedersuiker, om te bestrooien

Voor de kruimellaag
75 g  koude boter
100 g suiker
100 g bloem
1 theelepel kaneel

Springvorm ø20 cm, ingevet

Bereidingswijze:

verwarm de oven voor tot 180 °C.

De cake:
Klop met de mixer of in de keukenmachine de boter en de suiker met een beetje zout zacht.
Klop er een voor een de eieren door
Zeef er de bloem boven en mix tot een glad beslag. Klop er de karnemelk door.
Spatel de appel erdoor, schep het beslag in de vorm en strijk de bovenkant glad.

De kruimellaag:
Kneed met de vingertoppen van de boter, suiker, bloem en de kaneel een kruimelig deeg.
Strooi de deegkruimels over het beslag.

Bak de kruimelcake in de voorverwarmde oven in ongeveer 1 uur gaar. Laat de cake in de vorm afkoelen. Verwijder de springvorm en bestrooi de cake met een dikke laag poedersuiker.






vrijdag 13 september 2013

Bruschetta met rode biet en geitenkaas





Verse bietjes uit de tuin, wat is dat toch heerlijk!
Voorheen kookte ik ze altijd maar de laatste jaren rooster ik ze in de oven, we vinden het lekkerder en ik denk ook dat de voedingstoffen er meer inblijven.
Als je bietjes kookt dan heb je knalrood kookwater zelfs als je de kontjes en pruikjes er aangelaten hebt. 
Als je die er ook nog eens afsnijd dan schijnen ze helemaal leeg te bloeden.
We maken altijd een hele braadslee vol, je kunt ze gaar heel goed invriezen, lekker voor de wintermaanden.                                   

Roosteren dus, ik borstel ze goed schoon, snijd de langste wortels en de pruikjes eraf en snijd de grootste doormidden. Doe ze in een braadslee, besprenkel met olijfolie en een scheut balsamico. Bestooi met zout en peper en hussel goed door elkaar zodat alle bietjes een filmpje olie/balsamico hebben.
Ik doe er dan nog de blaadjes van een paar takjes tijm over maar dit hoeft niet.
Dek de braadslee af met aluminiumfolie en zet in een voorverwarmde oven van 200° C. voor ongeveer 1.5 uur. Prik na 1.5 uur met een mes in een bietje om te controleren of ze gaar zijn, zo niet dan nog even langer in de oven laten garen.

Ik laat ze altijd in de oven afkoelen, dan kunnen ze nog lekker nagaren. Eenmaal afgekoeld stroop je het buitenste velletje eraf en verwerk ze hoe jij het lekker vindt.
Voorheen deed ik ze altijd op de grove rasp maar de laatste jaren snijd ik ze in partjes, vinden we lekkerder. Ook kun je er dan nog een salade van maken en dat gaat met geraspte biet een beetje moeilijk.
Ik verdeel de bietjes in porties en vries ze in, lekker makkelijk, je ontdooit een bakje en je hebt je eigen pure bietjes.
Nu heb ik er een bruschetta mee gemaakt, het is eigenlijk niet eens een recept, maar wel heel erg lekker!


Bereidingswijze:

Rooster een paar (lekkere) sneedjes brood onder de gril of in de broodrooster.
Beleg deze met wat dungesneden plakjes gare biet.
Verdeel er naar smaak wat geitenkaas en pijnboompitjes over, besprenkel met wat olie, ik heb walnootolie genomen. En om het af te maken mag er nog een toefje groen op,  rucola in mijn geval.

Een heerlijk hapje helemaal met zelfgebakken brood en biet uit eigen tuin!




donderdag 12 september 2013

Herfst.....



Vorige week liep ik nog in mijn korte broek, aten we nog lekker buiten, was het tè warm in de zon....
Nu moet je een jas aan als je naar buiten gaat, we eten binnen waar de cv nog net niet aanslaat. 
Het weer is helemaal omgeslagen, het is herfst, harde wind en regen.
Het mag, want het is september, maar de overgang is zo wel heel erg groot.
Ik hou van september, 's morgens dauw op het gras, de mooiste spinnenwebben, en het ruikt ook zo lekker, het ruikt naar september.
















De tuin is op zijn retour, de Dahlia, Eupatorium, Persicaria, Rudbeckia, Vernonia en de Helianthus geven nog wat kleur.
De siergrassen beginnen te bloeien, met hun pluimpjes of dunne aartjes stelen zij de show.

Ook de moestuin loopt op zijn eind, de aardappelen, uien en bieten zijn gerooid. Er staan nog wat koolsoorten, mais, prei, winterwortel, snijbiet en snijsla en als het weer nog een beetje meezit kunnen we nog een keertje sperziebonen oogsten. En natuurlijk de pompoenen, die moeten ook nog geoogst, nog een paar weken en dan zijn die aan de beurt.

Het is nu tijd voor de appels, peren en pruimen, de eerste zijn geplukt.
We hebben diverse soorten, oude en nieuwe rassen, een beetje opvolgend in oogst en sommige goed te bewaren.
Lekker ons eigen onbespoten fruit, heerlijk om zo op te eten en natuurlijk voor de appeltaart en niet te vergeten stoofpeertjes.

Het wordt weer vroeger donker en kouder in huis, nog even en de houtkachel kan weer aan.
De tuin in de winterslaap en wij gaan ons binnen vermaken. Lekker in de keuken rommelen, nieuwe plannen maken voor de moestuin, zaden uitzoeken en bestellen, want voor je het weet kan er weer gezaaid worden....