Pittige kikkererwtensoep met bulgur

Soep is altijd lekker, al vind ik wel dat sommige soepen bij bepaald weer passen. Zo zijn de lichte soepjes meer voor de zomer en de gevulde soepen meer voor de winter.

Dit is een goed gevulde soep, lekker grof met groente en kikkererwten, dus voor mij helemaal voor nu.

Ik hou heel erg van kikkererwten, al zijn die niet altijd even lekker. Ik heb ze nu al een paar keer zelf geweekt en gekookt maar ik vind de kikkererwten uit blik gewoon lekkerder. Ze zijn zachter, de zelf gekookte zijn droger en harder.

Ik weet dat Ottolenghi ook het koken van kikkererwten in een van zijn boeken beschrijft, ik ga het gewoon ook eens op zijn manier doen, kijken of het dan beter lukt.

Deze soep is ook van zijn hand, het is niet een Ottolenghi gerecht met bijzondere ingrediënten en volgens hem heeft een beetje kok de meeste dingen wel standaard in huis.

Lekker soepje met een zelfgebakken stokbroodje, wat wil een mens nog meer.

Appel-olijfolietaart met ahornglazuur

Het zal de Ottolenghi-fans niet zijn ontgaan dat er weer een nieuw boek van hem uit is.

Sweet, een boek zoals de naam al doet vermoeden, vol met zoet. En dat in deze tijd, dat er juist zoveel negatiefs over suiker in de media is. En niet onterecht, suiker is gewoon niet gezond.

Wij proberen het dan ook zo min mogelijk te gebruiken, maar als je van bakken houdt dan valt het niet mee om dat zonder suiker te doen. Het kan wel, maar je kunt niet klakkeloos een recept maken en de suiker weglaten. Dat zijn gewoon andere recepten.

Dit soort recepten gebruik ik doordeweeks, maar in het weekend mag er gezondigd worden, dus word er met suiker gebakken. Zo ook deze taart van Ottolenghi.

Dit recept komt niet uit 'Sweet' omdat ik deze (nog) niet heb. In zijn andere boeken staan ook 'sweets' die ik nog niet gebakken heb, die eerst maar eens uitproberen.

Deze is in ieder geval goed gekeurd, op naar de volgende.

En wie weet ligt 'Sweet' straks wel onder de kerstboom :-)

Dit recept komt uit 'Het kookboek' van Ottolenghi.

Knoflooksoep met harissa

Knoflooksoep, we aten het voor het eerst met de wintersport in Oostenrijk, ergens eind jaren 90.

Omdat je het hier niet kon kopen namen we altijd een stuk of wat zakjes mee. Ik zie de zakjes nog zo voor me, lichtgroen met een bord soep en de rode letters Knorr.

Ja toen aten wij ook nog uit pakjes en zakjes, niets zo makkelijk als het zakje legen in een pan, water erop, aan de kook brengen en eten.

We gaan al jaren niet meer op wintersport, en ook eten we al heel wat jaren niet meer uit pakjes en zakjes. Maar de liefde voor knoflooksoep is er nog altijd. En zelf maken is eigenlijk helemaal niet zoveel werk en gewoon veel lekkerder.

Wat er veel ingaat is knoflook, veel knoflook en dat hebben we. Van de nieuwe aanplant in de moestuin zijn nog heel veel tenen knoflook over, de dikste zitten in de grond en de kleinere zijn voor in de keuken.

Vaak is knoflooksoep een gebonden soep met melk of room, best wel een zware soep. Evert is gek op zulke soepjes, ik hou meer van de lichtere varianten.

Dit is zo'n lichtere variant, niks geen bloem, melk, room. Evert keek dan ook wel een beetje beteuterd toen hij zijn kom voor zich had, hij had zich verheugd op knoflooksoep en dat ziet er toch wel even anders uit dan dit.

Maar de smaak maakte alles goed, wat een heerlijke soep al dan niet met de zelfgemaakte harissa.

Het recept komt uit het boek Plenty van Ottolenghi

Harissa van Ottolenghi

Sambal kennen we allemaal wel maar harissa is niet voor iedereen bekend.

Je kunt het misschien de sambal van het Midden-Oosten noemen, lekker pittig sausje maar met andere ingrediënten.

Wij zijn sambal liefhebbers, we eten het elke dag, niet door het warm eten maar op brood. Broodje pindakaas met sambal is wel bekend maar wij vervangen de pindakaas door tahin. En dan niet de tahin welke je gebruikt met koken maar de tahin uit de biologische winkel, die van geroosterd sesamzaad. Heerlijk.

Nu dus harissa, daarvan is het hoofdingrediënt geroosterde paprika welke heerlijk zoet is. Niet de geroosterde paprika uit pot, die zijn te zuur.

De hitte kun je wat sturen door meer of minder Spaanse peper te gebruiken, en dan ook nog hoe heet is de peper. Zit maar een ding op, proeven. Gewoon een klein stukje afsnijden en proeven. De zaadlijsten zijn het heetst aan de peper, dus wil je het wat milder, schraap je die eruit.

De harissa is een heerlijke smaakmaker voor soep, saus, groentestoofpotten, rijst en couscousgerechten of op een broodje pindakaas of tahin ;-)

Ik heb het recept maal drie gemaakt en de potjes geweckt, lekkere afwisseling met de sambal.

Het recept komt uit het boek Plenty van Ottolenghi

Pompoen met chiliyoghurt en koriandersaus

Het is herfst, tijd voor pompoen!

Pompoen doet bij veel mensen nog een beetje geitenwollensokkig aan, dat is jammer want pompoen kan echt lekker zijn. Vind ik dat geitenwollensokkig trouwens niet erg, ik heb namelijk bijna altijd geitenwollen sokken aan. Heerlijk, zelf gebreid door mijn moeder.

Maar de pompoen....

Lekker om soep van te maken, als puree maar ook zo lekker om te roosteren. Is roosteren voor heel veel groente lekker, het geeft de groente net dat extra beetje smaak.

Deze keer dus geroosterd met chiliyoghurt en koriandersaus.

Ook weer zoiets, koriander, je vind het heerlijk of je gruwelt ervan. Nou hier vind ik het heerlijk en Evert gruwelt ervan. Geen gelukkige combinatie dus. Daarom doe ik het vaak niet in het eten, hij proeft het zo en dat is zonde.

Nu at ik alleen dus dit was mijn kans :-)

Heeeeeeerlijk kan niet anders zeggen, ik moest me beheersen om niet alles op te eten. Wat over was hebben we de volgende dat op een geroosterd broodje gegeten mét de koriandersaus.... de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Het recept komt uit het boek Plenty More van Ottolenghi

Koolrabi- maïssalade

Het is weer volop tijd om te oogsten in de moestuin maar net als elk jaar is de opbrengst heel wisselend. Het ene jaar heb je prachtige bieten en geen boontjes en het andere jaar net andersom. Waar het door komt, ik weet het niet. Ik heb het idee dat we te weinig gemest hebben en dat er niet genoeg water is gevallen. We geven wel water maar ik denk te kort. Dat moet volgend jaar anders denk ik nu. Zo ook met mest, we tuinieren op zandgrond dus weinig voeding, en ook houd het geen vocht vast. Door compost aan te brengen kun je de structuur aanzienlijk verbeteren dus dan zal de grond meer vocht vasthouden. We hebben zelf compost maar dat is voor de hele moestuin niet genoeg, volgend jaar maar eens een paar kuub kopen en dat doorwerken.

Bemesten doen we ook spaarzaam, en ook dat moet wat royaler volgend jaar, kijken of het scheelt in de opbrengst. Het tuinjaar is nog lang niet voorbij en nu al worden er plannen gemaakt voor volgend jaar :-)

De koorabi doet het dit jaar geweldig, mooie gave knollen. Lekker in een salade of te stomen en wat er nog teveel is dat fermenteer ik.

Deze salade wordt met witte kool gemaakt maar die is nog te klein dus waarom niet met koolrabi proberen. De maïs wordt aan de kolf geroosterd maar onze maïs is nog niet klaar dus ik heb de korrels uit de vriezer geroosterd, dat lukte prima.

Ik heb de groente geraspt met de grove rasp in de magimix, dat ging prima, het mag beslist geen snot worden. Met de hand raspen wordt het dat wel, dan is snijden een betere optie.

Een heerlijke frisse, zoete salade met een beetje pit, onder andere lekker bij de bbq.

Het recept komt uit Plenty More van Ottolenghi

Pilaf van bulgur en paprika

Pilaf word normaal gesproken met rijst gemaakt maar deze versie is met bulgur. Bulgur is een graanprodukt en kan gemaakt zijn van verschillende soorten tarwe. Meestal wordt het gemaakt van durum dat is een harde tarwesoort. De tarwekorrels worden eerst gestoomd, daarna gedroogd en vervolgens grof gemalen of gebroken. Dan gaat het in de verpakking en komt het in de winkels terecht.

Het is dus al voorbewerkt en daarom heeft het niet zo'n lange bewerking meer nodig.

Vaak wordt het gebruikt in een salade maar nu dus in een pilaf, en dat pakt goed uit. Heerlijk en ook nog eens makkelijk om te maken.

Het recept komt uit Plenty van Ottolenghi.

Venkel met kappertjes en olijven

Ik vind deze tijd van het jaar altijd wat lastig wat groente aangaat. Je begint te verlangen naar het voorjaar en de daarbij behorende groente maar die is er nog niet.

Het is nog kool, pompoen, uien, wortelen, koolraap, spruitjes en ga zo nog maar even door. Is het met dit weer minder erg als wanneer het een mooie heldere dag in en je de vogeltjes weer druk hoort fluiten.

Er ligt genoeg 'zomer' groente zoals courgette en aubergine maar deze komen van zover dat ik ze liever nog niet wil eten.

Venkel is een groente die er een beetje tussenin zit, niet echt winter en niet echt zomer, dus dat is een heerlijke variatie op alle winterkost. Nu nog lekker in een stoofgerecht en straks als het voorjaar echt losbarst lekker in een salalde.

Dit recept komt uit het boek 'Plenty More' van Ottolenghi.

Zandkoekjes met pistachenootjes

Zo maak je nooit iets met pistachenoten en zo een paar keer achter elkaar. Komt ook omdat pistachenoten iets Midden-Oosters hebben dus is het leuk om dat te eten na een maaltijd met een Midden-Oosters tintje.

Zandkoekjes kunnen we natuurlijk allemaal wel, uit de super of van de warme bakker maar nog beter zelf gebakken. Je eet wat je erin doet, niets meer en niets minder. Dat is bij gekochte koekjes wel (eens) anders, daar is de lijst met ingrediënten vaak behoorlijk langer. Dat alleen al is een goede rede om koekjes zelf te bakken, maar vooral omdat het erg lekker is.

Dit recept komt uit 'Het kookboek' van Ottolenghi. Bij bijna iedere kookliefhebber wel bekend. Zijn hartige gerechten zijn bijna altijd een succes en staan hier dan ook regelmatig op tafel. Maar ook zijn zoete gerechten zijn tot nu toe toppers, maar deze zijn duidelijk in de minderheid in zijn boeken.

Maaaaaaaaaaaaar nu heb ik uit 'betrouwbare' bron dat er een nieuw boek van hem uit gaat komen met alleen maar zoet.

Ik ben bang dat ik, ondanks mijn voornemen minder kookboeken te kopen dit jaar, dat boek niet kan weerstaan.

Kosheri oftewel rijst met linzen

Rijst met linzen, als je het leest denk je misschien kan het wat wezen. Ja, een volmondig ja, wij vonden het heerlijk.

Kosheri is zoals in het boek staat een van de populairste gerechten in Egypte, ik kan het niet beamen om de simpele rede dat ik nooit in Egypte ben geweest.

Het heeft ook wel wat weg van de Engelse kedgeree, dat weet ik dan weer wel want dat eten we regelmatig. Is onze kedgeree wel iets anders dan de gebruikelijke ik maak eigenlijk altijd Vegeree, de vegetarische variant. En die vinden we heerlijk dus echt een verrassing is het niet dat we dit ook erg lekker vinden.

Maar toch, rijst, linzen.....

Gewoon een keertje proberen, het wordt aangeraden om er iets van tomatensaus bij te serveren. Wij hadden er lam-runderballetjes in tomatensaus bij, een super combinatie.

Het recept komt uit 'Het kookboek' van Ottolenghi

Pittige tomatensoep met freekeh en gehaktballetjes

Een nieuw jaar, een nieuw recept.

Pittige tomatensoep met freekeh en gehaktballetjes, hier in huis een favoriet. Lekker met dit weer maar ook in de zomer misstaat deze soep niet.

Niet moeilijk om te maken en meestal is alles wel in huis. Alleen de freekeh en baharat zijn ingrediënten die misschien niet iedereen kent.

Freekeh is onrijpe (groene) tarwe, het uiterlijk lijkt erg op bulgur. Baharat is een specerijenmix bestaande uit peper, koriander, kaneel, kruidnagel, piment, komijn, kardemom en nootmuskaat. Je kunt het zelf maken maar het is net als de freekeh tegenwoordig bij de grotere supermarkten te koop.

Verder worden er geen bijzonder ingrediënten gebruikt. De tomaten is op dit moment wel een dingetje, je kunt deze ook vervangen door een blik. De koriander laat ik meestal achterwege omdat Evert daar van gruwelt. Schijnt een stofje in de hersenen te zijn waar dat door komt....

Erbij eten wij een lekker stuk (zelf gebakken) brood en je hebt een volledig maaltijd.

Het recept komt uit Jeruzalem, een boek van Ottolenghi.

Ingrediënten gehaktballetjes

400 g runder- of lamsgehakt

1 kleine ui (150 g) fijn gesnipperd

2 el bladpeterselie, fijngesneden,

½ tl gemalen piment

¼ tl kaneel

3 el bloem

2 el olijfolie

zout en zwarte peper

Ingrediënten soep:

2 el olijfolie

1 grote ui (250 g) fijn gesnipperd

3 tenen knoflook, geraspt

2 wortelen (250 g) geschild en in blokjes van ca. 1 cm

2 stengels bleekselderij (150 g ), in blokjes van ca 1 cm

3 grote tomaten (350 g), fijngehakt

40 g tomatenpuree

1 el baharat (specerijenmix)

1 el gemalen korianderzaad

1 kaneelstokje

1 el fijne kristalsuiker

150 g gebroken freekeh

5 dl runderbouillon

5 dl kippenbouillon

10 g koriander, fijngesneden

1 citroen, in 6 parten (optioneel)

Bereidingswijze:

Begin met de gehaktballetjes.

Vermeng met de hand in een grote kom het gehakt met de ui, peterselie, piment, kaneel, ½ tl zout en een ¼ tl peper, vorm er balletjes van en wentel deze door de bloem. Het recept zegt ter grote van pingpongballen maar ik heb ze de helft kleiner gemaakt. Verhit de olijfolie in de pan waar je straks de soep in gaat maken en bak de balletjes een paar minuten op halfhoog vuur tot ze rondom mooi goudbruin zijn.

Schep ze uit de pan en zet apart.

De soep:

Veeg de pan schoon met een stukje keukenrol.

Doe de olijfolie erin en bak hierin de ui en knoflook ca. 5 minuten op halfhoog vuur.

Doe de wortel en bleekselderij erbij en bak nog eens 2 minuten. Dan mogen de tomaten, tomatenpuree, specerijen, suiker, 2 tl zout en ½ tl peper erbij en bak dit nog een 1 minuut.

Roer de freekeh erdoor, breng aan de kook, kook 2-3 minuten.

Giet beide soorten bouillon erbij met 8 dl water en de gehaktballetjes. Breng aan de kook en laat de soep op laag vuur 35-45 minuten zachtjes pruttelen tot de freekeh gezwollen en gaar is.

De soep moet vrij dik zijn. Laat eventueel wat inkoken.  Proef en breng op smaak met zout en peper.

Schep de soep in kommen en garneer met de koriander en geef er de partjes citroen bij. Lekker met een stuk (zelfgebakken) brood.

Hartige taart met boerenkool en snijbiet

We hebben prachtige boerenkool in de tuin, ik ben er alleen niet zo'n liefhebber van. Ik zeg ook altijd dat het eerst moet vriezen voordat we het kunnen eten. Hiermee kan ik het soms tot februari uitstellen. Dit jaar niet. In november hebben we de eerste nachtvorst al gehad, en een paar weken later nog een keer dus ik moest er al vlug aan geloven. Stamppot boerenkool, met worst én spekjes om het toch nog enigszins lekker te maken. Voor mij dus veel worst en iets minder stamppot.

Maar je kunt meer met boerenkool dan alleen de stamppot, ik eet het als salade of in de soep, en nu dus in deze hartige taart.

Het recept kwam ik tegen op pinterrest, (waar ik op aanraden van een kook-vriendin ook af en toe kijk ;-)). Het is van Ottolenghi dus dan heeft het direct mijn aandacht.

Het is wel even wat werk, maar het is zeker de moeite waard om deze taart een keer te maken.

Ingrediënten:

200 g boerenkool, zonder stelen, grof gehakt

200 g snijbiet, zonder nerven, grof gehakt

2 tl olijfolie

30 g boter

1 middelgrote ui, grof gehakt

2 tenen knoflook, geraspt

20 g dragon blaadjes, of 2 tl gedroogde dragon

20 g muntblaadjes

30 g peterselieblad, grof gehakt

40 g broodkruim (ca. 1 snee brood)

½ tl nootmuskaat (gemalen)

100 ml slagroom

2 eieren, losgeklopt

40 g pijnboompitten, geroosterd

100 g Gruyere of andere smakelijke kaas, grof geraspt

zout en versgemalen peper

Griekse yoghurt voor erbij

250 g korstdeeg 

Ingrediënten voor het korstdeeg (ca. 530 g.):

300 g bloem

½ tl zout

160 g koude boter, in kleine blokjes

70 ml. ijskoud water

Dit is een dubbele portie korstdeeg, je kunt de helft maken maar het deeg is ook prima in te vriezen.

Bereidingswijze korstdeeg:

Doe de bloem met het zout en de boter in een kom en maak er met de hand een kruimelig deeg van. Ik doe dit in de magimix met de pulseerknop, tot het net fijn broodkruim lijkt.

Voeg het ijskoude water toe en meng tot het een net samenhangend deeg is.

vorm er een dikke plak van ca. 4 cm dik van, verpak deze  in plastic folie en leg ca. 2 uur in de koelkast.

Bereidingswijze bodem:

Verwarm de oven voor op 170 °C.

Rol het korstdeeg uit op een licht met bloem bestoven werkblad tot een lap van ca. 3mm dikte. Bekleed hiermee een ingevette vorm (liefst met losse bodem) van ca. 24 cm.

Snijd het deeg iets bij maar laat er nog wel 5mm overhangen, het deeg zal namelijk in de oven krimpen.

Prik het deeg in met een vork en zet 20 minuten in de koelkast.

Bekleed het deeg met bakpapier, doe er een steunvulling in (bonen, knikkers, rijst) en bak de bodem 30 minuten.

Verwijder de steunvulling en het bakpapier en bak de bodem nog eens 10 minuten tot deze mooi goudbruin is.

Haal uit de oven en laat afkoelen.

Bereidingswijze vulling en taart:

Doe de boerenkool en snijbiet in een flinke pan met kokend water. Kook de groente 4 minuten, giet af , laat uitlekken en afkoelen.

Doe de groente in een schone theedoek en knijp er zoveel mogelijk vocht uit.

Zet een middelgrote koekenpan op het vuur en doe er de olie en boter in.

Als de boter is gesmolten mag de ui erbij. Fruit deze ca. 6 minuten tot deze mooi goudbruin is (roer regelmatig).

Doe de knoflook erbij en bak deze 2 minuten mee.

Doe de boerenkool, snijbiet, gebakken ui en knoflook en de kruiden in een foodprocessor en laat deze 20 seconden draaien. Het moet nu een grove pasta zijn.

Doe deze pasta over in een flinke kom en voeg het broodkruim, nootmuskaat, slagroom, eieren, pijnboompitten, kaas, een kwart tl zout en een paar slagen uit de pepermolen toe.

Mix alles goed door elkaar en doe het in de voorgebakken bodem.

Bak de taart ca. 25-30 minuten tot deze mooi stevig is.

Haal uit de oven, laat 10 minuten afkoelen, verwijder de vorm en serveer met de Griekse yoghurt.

Viskoekjes in tomatensaus

Vis, we hebben er een beetje een haat-liefde verhouding mee. Deze koekjes vinden we heerlijk maar ook vaak vinden we vis wat tegenvallen.

Evert verwoorde het laatst best wel mooi: Ik vind het niet lekker genoeg om daar een dier voor dood te maken. Tja daar had hij wel een punt, en eigenlijk denk ik er net zo over. Het moet wel erg lekker zijn, anders hoeft het eigenlijk niet.

Deze viskoekjes waren zeker een succes, maar dat vonden we van de courgettekoekjes ook. Het is het geheel wat het hem doet, of dat nou vis, groente of vlees is.

Lekker met rijst, bulgur, couscous of brood.

Het recept komt van Ottolenghi uit zijn boek 'Jeruzalem'

Ingrediënten voor de viskoekjes

3 sneetjes witbrood zonder korst (ca. 60 gram)

600 g kabeljauw, heilbot, heek of andere witvisfilet, zonder vel en graten

1 middelgrote ui (ca. 150 g), fijngesnipperd

4 tenen knoflook, fijngewreven

30 g bladpeterselie, fijngesneden

30 g koriander, fijngesneden

1 el gemalen komijn

1½ tl zout

2 grote (scharrel) eieren, losgeklopt

4 el olijfolie

Ingrediënten voor de tomatensaus:

2½ el olijfolie

1½ tl gemalen komijn

½ tl milde paprikapoeder

1 tl gemalen koriander

1 middelgrote uit, fijn gesneden

1¼ dl witte wijn

1 blik (400 g) tomaatblokjes

1 rode chilipeper, zonder zaad fijngehakt

1 teen knoflook, fijngehakt

2 tl fijne kristalsuiker

2 el muntblaadjes, grof gesneden

zout en zwarte peper

Bereidingswijze:

Begin met de tomatensaus.

Verhit de olijfolie in een flinke pan met dikke bodem en doe daar de specerijen en ui in. Smoor alles 8-10 minuten tot de ui helemaal gaar is.

Giet de wijn erbij en laat dit 3 minuten inkoken.

Doe de tomaten, chilipeper, knoflook, suiker ½ tl zout en een beetje zwarte peper erbij en laat dit 15 minuten zachtjes pruttelen tot de saus vrij dik is. Proef, breng op smaak en zet apart.

Maak terwijl de saus pruttelt de viskoekjes.

Vermaal het brood in een foodprocessor tot kruim. Hak de vis heel fijn en doe hem in een kom met het broodkruim en alle overige behalve de olijfolie.

Vermeng alles goed en vorm er met de handen koekjes van ca. 8 cm doorsnede en 2 cm dik. De koekjes kunnen eventueel in de koelkast opstijven.

Verhit de helft van de olijfolie  in een koekenpan en bak de koekjes in 3 minuten aan elke kant goudbruin. Voeg als de pan te droog wordt de rest van de olie toe.

Leg de gekleurde viskoekjes naast elkaar in de tomatensaus. Voeg zoveel water toe dat de koekjes deels onderstaan (ca. 2 dl) Doe de deksel op de pan en laat de viskoekjes op haal laag vuur 15-20 minuten in de tomatensaus sudderen.

Draai het vuur uit en laat de pan, zonder deksel zo nog minstens 10 minuten staan om de koekjes op te laten stijven.

Warm of op kamertemperatuur serveren, bestrooid met munt.

Gebakken aardappeltjes Ottolenghi stijl

Aardappelen ik ben er geen fan van, vroeger thuis al niet. Ik was er ook zo eentje die altijd appelmoes bij de aardappels at. Jus at ik niet dus de appelmoes maakte het dat je er niet in stikte. Nog steeds ben ik geen liefhebber van de gekookte versie, ik lust ze veel liever gebakken, als puree of patat.

Als we gebakken aardappels eten is dat eigenlijk altijd uit de oven, het is makkelijk en lekker.

Maar toen ik dit recept tegen kwam moest ik het gewoon uitproberen. Het zal toch niet dat meneer Ottolenghi zelfs de gebakken aardappelen lekkerder maakt dan ze al waren?

Ja dus, ze zijn gewoon lekkerder, het is wel meer werk maar het resultaat was er naar.

Uiteraard kun je de aardappels ook 'gewoon' bakken maar deze versie is het proberen waard.

Ingrediënten:

100 ml olijfolie

750 g charlotte aardappel (of een ander lekker aardappeltje)

5 tenen knoflook, schoongemaakt

zout en vers gemalen zwarte peper

de  blaadjes van 3 takjes verse rozemarijn

de  blaadjes van 3 takjes verse tijm

2 tl sumak

Bereidingswijze:

Verhit de olie op halfhoog vuur in een flinke braadpan. Doe de aardappeltjes, knoflook, ¾ tl zout en een flinke draai aan de pepermolen toe en bak onder regelmatig omscheppen een minuut of 30 tot de aardappeltjes mooi goudbruin en zacht zijn.

Voeg de rozemarijn en tijm toe en bak nog ca. 5 minuten tot deze mooi krokant zijn. Schep alles met een schuimspaan uit de pan in een schaal. Strooi de sumak erover, schep het goed om en serveer.

Geroosterde aubergine met saffraanyoghurt

Het kan nog net, deze heerlijke salade met aubergine.

Het seizoen van de aubergines loopt weer op zijn einde, jammer. Je kunt ze wel het hele jaar rond kopen maar ik koop ze eigenlijk alleen als ze in het seizoen zijn.

Zelf hadden we ze ook weer in de kas maar de opbrengst was niet zo veel. Ik had de planten in potten staan, dat wil ik volgend jaar anders, dan gaan ze in de volle grond. Kijken of er meer opbrengst is. Dat zou wel heel erg leuk zijn want we vinden ze heerlijk, dus dan heb je niet gauw teveel.

In de boeken van Ottolenghi staan diverse recepten met aubergine, deze salade is denk ik een van de bekendste. Bijna iedereen is enthousiast en ik kan dat alleen maar beamen, heerlijk!

Dit recept komt uit zijn boek: Het kookboek

Ingrediënten:

3 middelgrote aubergines, in parten van ca. 2x5 cm

olijfolie om te bestrijken

2 el geroosterde pijnboompitten

handje vol granaatappelpitten

20 blaadjes basilicum

grof zeezout en zwarte peper

Voor de saffraanyoghurt (dit is de helft van het recept):

een snufje saffraandraadjes

1½ el heet water

90 g Griekse yoghurt

1 teentje knoflook, fijngehakt

1 ¼ el citroensap

1½ el olijfolie

Bereidingswijze: 

Begin met de saus.

Laat de saffraan ca. 5 minuten in een kommetje het hete water trekken. Giet het daarna over in een schaal. Doe de yoghurt, knoflook, citroensap en olijfolie erbij en meng het goed door elkaar. Proef, breng eventueel op smaak met zout en zet afgedekt in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 220 °C.

Bestrijk de parten aubergine royaal met olijfolie, bestrooi met zout en peper en leg ze op een ovenrooster. Rooster ze 20-35 minuten in de oven tot ze mooi lichtbruin zijn (bij mij ging het iets te hard....) Laat afkoelen.

Verdeel de aubergine op een platte schaal, sprenkel er de saffraanyoghurt over, bestrooi met de pijnboompitten en granaatappelpitten en verdeel er de basilicumblaadjes over.

Je kunt zowel de saus als de aubergine al een paar dagen van te voren maken en afgedekt in de koelkast bewaren. Laat de aubergine, voor het serveren, wel eerst op kamertemperatuur komen.